Zarah mocht deze week trakteren op school.
Niet dat ze wist wat “trakteren” was. Zoals de kinderen de laatste tijd wel vaker geen idee hebben wat een bepaald Nederlands woord is.

Boaz, gooi je dat even in de gootsteen?
Wat is de gootsteen?
The sink.
Ok!

 

Zarah, kun je even de lijm pakken?
De wat??
The glue.
Oh ja!

Maar goed, ze mocht dus trakteren. Omdat ze bijna jarig is. She is 4, going on 5.
Nou ja, bijna… Haar verjaardag is pas over meer dan twee maanden -tegen het einde van de zomervakantie-, toch vond de juf het wel zo leuk voor haar als ook Zarah gevierd kon worden door haar klasgenoten. Dus, zo vlak voor de start van summer break kleurde ze prinsessen en ridders en flantsten we een lekkere treat in elkaar.

Bij je verjaardag vieren op school hoort ook dat je je favoriete boek meeneemt. En indien mogelijk je papa of mama meesleept om ’em voor te lezen. Dus dat deed ze. Om precies twee uur kwam papa de school binnen om The book with no pictures voor te lezen. En wat een pret had de hele klas! Daarna was het tijd voor de traktatie en een heuse presentatie van de birthday girl herself. Over haarzelf. Ze vertelde dat ze van klimmen en schommelen houdt. Van roze en paars. En dat er vijf, going on 6, mensen in haar familie zijn.

Om die presentatie goed te kunnen geven had ze beeld materiaal meegenomen. En aangezien een tekening niet helemaal was gelukt had Zarah (ook wel bekend als “mevrouw-ik-wil-niet-op-de-foto”) een photo shoot aangevraagd. Op dinsdagmiddag, drie minuten voor dinner, zodat het nog net op tijd geprint kon worden om woensdag mee te gaan naar school.

Ze was ook vrij specifiek en geheel duidelijk over waar die foto’s dan genomen moesten worden en wie dan waar moest zitten, staan, hangen of klimmen. En ach, als je bedenkt dat het toestel op een verkeerde instelling stond en we niet eerst ons kappersbezoek hadden afgewacht (of uberhaubt ons haar hadden gedaan…) zijn het best leuke foto’s geworden. Nog even een shot van ons vijven, voor nummer zes zijn of haar appearance maakt.