Aan het begin van de zomer was ik het opeens zo zat dat bij elke gelegenheid die om een taart vraagt me gevraagd werd een appeltaart te bakken. En dus kwam ik met het plan om deze zomer eens flink wat taarten te bakken. In pie project part 1  heb je al kunnen lezen over en kijken naar (helaas gaat digitaal meegenieten nog niet) een aantal taarten. Vandaag het tweede en laatste deel van deze poging wat variatie aan te brengen in ons taart assortiment. Ook lees je hoeveel effect deze actie heeft gehad!

Dubbele speculaaas

Al maanden keek ik er naar uit… Mijn verjaardag. En dan vooral voor de taart. Een variatie op gevulde speculaas. Er moest wel eerst een nieuwe voorraad koekkruiden uit Nederland komen. Toen die er eenmaal was hield niets of niemand me meer tegen en maakte ik er gewoon gelijk twee. Het het werd de verbeterde versie van de eerder geprobeerde perzik-speculaas-taart en een iets minder verrassende, maar nog steeds overheerlijke speculaas-peer-taart.

Giant Chocolate Chip Cookie

Deze maakte ik voor Zarah haar verjaardag. Het idee kwam na een bezoekje aan het restaurant met opa eerder dit jaar. Even google-en, wat recepten lezen en uiteindelijk ben ik voor deze gegaan. Hoera voor Zarah! En voor moeders, die het voor de tweede keer dit jaar presteerde een taart/cup cake/cookie te maken voor de verjaardag van een dochter die er dan uiteindelijk geen enkele hap van nam… Gelukkig werd de rest van de familie en de visite (waar Zarah nogal door overwhelmed was en dus niet wilde eten, echt het was niet mijn bakkunsten! (hoop ik…)) er wel heel blij van.

No-bake-cheese-pineapple-cake

Toen ik helemaal uitgebakken was en we het schooljaar inrolden stormden we nog even met elkaar de keuken in voor een taart om onze eerste geslaagde schoolweek te vieren. Dit keer een no-bake-cheese-cake. Toen Boaz door had dat ‘ie inderdaad de oven niet in hoefde en dus niet gebakken werd vond hij de naam opeens heel grappig. “NO-BAKE! Get it! Haha!”
Het recept was grotendeels gebaseerd op dit recept, maar dan natuurlijk wel aan alle kanten verbouwd omdat ik er perse ananas in wilde en ook niet echt alle benodigde ingredienten in huis had.

Bake or no-bake, that’s the question. Was dit dan eindelijk de taart die alle harten kon winnen en ieders aandacht van de eeuwige favoriet, de appeltaart, kon afleiden?

Boaz vond hem heerlijk, zat enorm te genieten. Leunde even naar me over en zei met een liefdevolle stem: “Dank je wel mama, voor het maken van deze lekkere taart!”
Sophie vond het ook helemaal geweldig en viel bijna uit haar stoel van pure opwinding.
Zarah vond ’em honderd lekker en wilde nog wel een stukje.

Maar… was het goed genoeg???

Ik vertelde de kinderen dat deze suikerbom echt de laatste ongezonde taart was die ik voorlopig maakte, tot er weer iemand jarig is. Waarop Boaz, zonder aarzelen, uitriep: “Dan wil ik appeltaart!”

Zucht!