Van de week hadden we een keer appeltaart voor ontbijt.
Ik vroeg de kinderen wat ze wilden. Verwachtend dat het een van de meer standaard dingen was, zoals appelmuffins, oatmeal uit de ronde of de square pan, cereal misschien. Of oatmeal koekjes, een broodje. Zoiets.
Maar nee, Boaz bedacht dat er nog leftover appeltaart was. En wees eerlijk, das toch best een goed idee. Appeltaart voor ontbijt.
De appeltaart was over van afgelopen zondag. Toen we vierden dat Peter en ik tien jaar getrouwd zijn. We lieten de kids de foto’s van ons trouwen zien, we aten appeltaart en ambtenaar Boaz trouwde ons opnieuw door te vragen: “Papa, wil jij met mama trouwen?” en “Mama, wil jij met papa trouwen?” Waarna we ringen aangereikt kregen die we bij elkaar om de vinger schoven. De ceremonie moest alleen wel even onderbroken worden, want de ambtenaar-voor-een-moment moest toch echt eerst een hapje taart, veel belangrijker dan trouwende ouders, want: “ik vind het best wel heel lekker.” (Voor de mensen die Boaz al tijdje niet meer hebben gehoord, “best wel heel…” is zijn gebruikelijke manier van vertellen dat iets most amazing ooit is.)
Nu we het toch over die amazing appeltaart hebben. Ik ben em zat. Nou moet je goed begrijpen, het is niet dat ik het een slechte taart vind ofzo. Eerlijk gezegd vind ik em wel best wel heel geslaagd. Een van de betere appeltaarten die ik in m’n leven heb gegeten. Maar om nu bij elk feestje of gelegenheid die om een taart vraagt appeltaart te eten… Das toch wel een beetje jammer. Een mens (lees: ik) heeft wat uitdaging nodig en ruimte om d’r creativiteit te gebruiken. Peter zei dat het mijn eigen schuld was, dat ze niet beter weter. Dus heb ik besloten dat het tijd wordt daar verandering in te brengen door mijn gezin kennis te laten maken met een breder assotiment aan taarten. En dus gaan we de komende weken flink wat taarten bakken. Tenslotte heb ik deze zomer verder toch niet veel te doen. Alleen maar voor drie kinderen zorgen (waarvan 12 aaneengesloten dagen zonder Peter), wat schrijfopdrachten, bijna elke dag naar het zwembad, wat visa dingen regelen en een paar boeken lezen…
Goed, terug naar de appeltaart-voor-het-ontbijt-dag. Als je de dag begint met taart, tja dan kan ik niet met saaie bammetjes aankomen voor de lunch natuurlijk. Dus aten we overheerlijke koekjes. Ze waren ook nog eens angstaanjagend gezond. Wortel, banaan, havermout, volkoren meel, amandelen, dat soort dingen.
Taart, koekjes. Ik vond dat muffins wel in dat rijtje pastte. Dus die aten we voor dinner. Meatloaf-muffins om precies te zijn.
Waarom ik dat je allemaal vertel?
Om je te laten weten dat we wel weer een beetje in ons normale ritme zijn gekomen na al die gezellige gekkigheid van reizen en visite.
Ow en ik schrijf het voor die mensen onder jullie (zussen enzo ;)) die het niet erg vinden zo nu en dan een nieuw receptje te krijgen. Dus hier zijn ze. De koekjes en de muffins zijn beide gezond en superhandig, omdat je een one-handed-everything-in-one-bite-meal hebt.
Appeltaart ~ zie hier
Overheerlijke ontbijtkoekjes, die het ook goed doen voor lunch ~ het begon met dit recept van KIWI. Inmiddels heb ik het verbouwd tot dit: In een grote kom ½ cup appelmoes (zonder toegevoegde suiker), 3 TB honing, 2 TB olie, 1 ei en 1 rijpe fijn geprakte banaan mengen. Daarna 1½ cup volkoren meel, 1 cup havermout, ½ tsp bakpoeder, ¼ tsp bak soda, ¼ tsp zout en 2 tsp koekkruiden toevoegen. Dit alles goed roeren, maar niet tot in de eeuwigheid mixen. Daarna er nog 1 cup geraspte wortel, ½ cup rozijnen en 1/3 cup amandel schaafsel toevoegen. Ik bakte hier 15 grote koekjes van op 175C in 15 minuten. Met de vulling kan natuurlijk eindeloos gevarieerd worden. Ik heb ook wat beslag achter de hand gehouden en in porties ingevroren, kijken of het werkt om daar van de week een keer nog koekjes van te bakken. Zou ideaal zijn…
Meatloaf muffins ~ Het idee begon ooit met een meatloaf, maar ik voegde zoveel groente e.d. toe dat ik het niet vertrouwde dat het echt als een samenhangend loaf uit de oven zou komen. Daarom besloot ik ze in muffin vormpjes te bakken. Ik heb bij de IKEA een keer siliconen muffinvormpjes gekocht die hier ideaal voor zijn (kan ze online niet meer vinden…)
Begin met het verzamelen van ongeveer 400 gram groente. Dit kan van alles zijn: prei, champignons, wortel, bonen uit blik, paprika, maïs, al de restjes uit je groentenla ofzo. Een mix is het beste. De groente in stukjes snijden en de stevigere groente even in olie in een pan roerbakken en op smaak brengen met zout en peper en eventueel paprika poeder. Gebruik je bonen uit blik, deze kun je even afspoelen en hoef je verder niet te roerbakken.
In een grote kom 600 gram gehakt (ik gebruik kalkoen), 1 cup havermout, 2 eieren en 1 cup geraspte kaas (ik gebruik graag mozzarella hiervoor) mengen. Maak eigen ‘BBQ saus’ door 1/3 cup tomaten saus (uit blik) te mengen met 1 TB mosterd en 1 TB honing en wat peper. Meng dit door het gehakt mengsel. Voeg de groente toe. Als alles door elkaar gemixt is lepel dan de muffinvormpjes vol.
Bak dit alles op 180C voor 25 minuten. Als je mini-muffins maakt is 13 minuten voldoende. Je kunt ze, nadat ze afgekoeld zijn, prima invriezen. Dan heb je altijd wat voor die spontane picknick.(Voor de oplettende lezer, ik zie de inconsequentie van dit recept, dat ik switch tussen gewichten en US-maten, ooit zal ik het perfectioneren. Dan zal ik ook controleren of dit inderdaad de maten waren die ik de laatste keer gebruikte. Ik heb het namelijk vier keer anders gedaan en ik vertrouw mijn eigen gekrabbel niet voor de volle 100%).
TB= table spoon, tsp=teaspoon, zie hieronder. Tegenwoordig zijn er volgens mij bij de HEMA de maatschepjes verkrijgbaar.
Als er een ‘vind ik leuk’ button onder had gestaan, had ik er zeker op gedrukt:)