De buurjongen, grote vriend van Boaz en Zarah, woont samen met zijn ouders en zijn oma in huis. Oma, die oorspronkelijk uit Louisiana  komt, wordt door hem, en ook regelmatig door onze kinderen, Momo genoemd.

Op een goede dag vraagt C aan Momo: “Waar is Boaz z’n Momo eigenlijk?”
“Die woont in Nederland”
Even is het stil. “Is dat voorbij Louisiana?”
Yes, that is way past Louisiana!

—

De nieuwste hobby van Boaz en Zarah is spelen in de dirt. Met een oude lepel en vork en een emmertje maken ze de heerlijkste maaltijden van droge modder. Vandaag laten ze me hun heerlijke dinner zien. “We maken het lekker stinky!” verteld Boaz me vol trots. “Het is poepie dinner!” Hij glundert er bij. “Met blueberries…”
(de rest van de 3078 poepie-opmerkingen van vandaag zal ik achterwege laten)

—

Het is ochtend. Ochtenden (en andere momenten van de dag waarbij er wakker geworden moet worden) kosten Zarah soms een klein beetje moeite.
Boaz die al uuuuren wakker is en vrolijk rondjes rent en iedereen de oren van de kop kletst vraagt Zarah voor de derde keer of ze nu weer zijn vriendje is. “Nee…” klinkt er een ontwijkend antwoord, gevolgd door een achter haar haren schuilen en drama-gezicht opzetten om te laten zien dat ze het echt meent.
Een paar minuten later volgt er weer nieuwe poging. “Wil je dan nu weer mijn vriendje zijn?” Gelukkig klinkt het antwoord nu een stuk positiever en heel opgewekt: “Ja, je bent mijn vriendje!”
Waarop Boaz concluderend zegt: “Als je nog niet helemaal wakker bent dan wil je nooit mijn vriendje zijn, als je helemaal wakker bent dan ben je altijd wel mijn vriendje!” Ik vind het een pracht definitie van een ochtend humeur!

—

Peter en Boaz over het WK voetbal:
Peter: “Dan spelen ze eerst tegen allemaal landen. En als ze dan winnen moeten ze nog tegen andere landen voetballen.”
Boaz: “En dan?”
Peter: “Als ze dan winnen dan gaan ze naar de kwartfinale.”
Boaz: “En dan?”
Peter: Als ze die winnen gaan ze nog naar de halve finale. Aan het einde spelen er twee landen tegen elkaar in de finale. Als je die wint dan ben je wereld kampioen.”
Boaz, schouderophalend: “Ja, en wat kan je daar dan mee?”