Terwijl ik de vaatwasser sta in te ruimen komt er een blond meisje met erg veel roze om haar heen voorbij vliegen: “I am a superhero! I am starman!” Vanuit de hoek van de keuken komt een roep om hulp: “I need help! Starman, save the day!” Een paar tellen later rennen beide kinderen de andere kant op: “We are superhero’s, we are here to fight the bad guys. We are here to saaaa-ve the day!”

Met deze superhero’s in huis leer ik veel nieuwe dingen. Allerlei feiten die ik eerst niet wist. Zoals dat de meeste superhero’s een geheime identiteit hebben (totdat ik kinderen had die 10.000 vragen stelden op een dag had ik niet zo’n uitgebreide algemene kennis, vandaar dat dit triviale en bij ieder weldenkend mens bekende stuk informatie bij mij miste). Superman is in het dagelijkse leven Clark Kent, een man met een normale baan als journalist bij de plaatselijke krant. Spider-Man is de middelbare scholier Peter Parker. Kun je het je voorstellen dat je een van zijn medestudenten bent en niet echt zijn ware identiteit kent..?

Het zette me aan het denken over mijn eigen identiteit. Wie ben ik? Ben ik de supermom wiens job het is om haar kinderen te redden? (“Supermom, saaaa-ve the day!”) Als dat zo is, weten ze dan wie ik ben in het dagelijkse leven? En waar kijk ik voor mijn identiteit? In hoe de kinderen over mij denken? Of in hoe ze zich gedragen? In hoe goed gekleed ze zijn? In wat er van wordt, later als ze groot zijn? Voor jaren zocht ik mijn identiteit in liefde van anderen. Ik vond het niet. Ik zocht het in goedkeuring van mijn acties door andere mensen. Ik zocht het in een functie. In Peter. In… tja, waarin eigenlijk niet? (In je Facebook account of Pinterest page, anyone? Saldo op je bankrekening misschien?)

Langzaam, heel langzaam begin ik te vatten dat het kennen van Gods liefde en acceptatie de enige zekere basis biedt voor het liefhebben en accepteren van mijn ware zelf. Mijn hele identiteit. Alleen de liefde van God, in Christus, is in staat om het hele gewicht van mijn ware identiteit te dragen. [1] Alles wat waar is over mij, God weet het! Hij is de enige plek waar ik de waarheid over mijn identiteit zal vinden.

Dagelijks vecht ik met de bad guys. En word ik aangevallen met gedachten en leugens over dat ik in de ogen van mensen te kort kom. Dat God mij niet echt volledig goedkeurt zoals ik ben. Dat ik er niet toe doe omdat Piet mij negeerde of juist wel omdat Klaas mij helemaal te gek vond. Ik verlies mijn identiteit uit het oog als ik aangevallen word met bedrog, leugens en twijfel.

Dus ging ik op zoek. Op de enige plek waar ik mijn ware identiteit vinden zou. Bij God. In zijn liefde en zijn acceptatie. Weet je wat Hij zei?
Jacodien, ik heb je lief. Niet zomaar een klein beetje. Helemaal! Ik heb je gemaakt. Mooi en goed. Ik geniet van wie je bent en hoe je eruitziet. Ik maakte je tot mijn glorie. Ik ben altijd bij je. Waar je ook bent. Ik zal je dragen door de rivieren voor je. Over de bergen die je tegen komt. Ik was er ook in die puinhoop achter je. Wees niet bang, ik heb je vrij gemaakt van angst!
Ik hou zoveel van je dat ik Jezus voor je naar de aarde stuurde. Om voor je te sterven. Zelfs al was je de enige mens geweest op aarde, nog had ik Hem voor je gegeven. Zoveel houd ik van je. Ik stuurde hem, niet om jou te beoordelen en te veroordelen, maar om je te redden! Om je leven te geven, voor altijd, met mij.
Had ik je al verteld dat ik je helemaal ken? Elk klein detail. Het aantal haren op je hoofd. De gedachten die rondspoken. De woorden die je zal gaan uitspreken. Alles. En weet je: ik hou van je. Ik vind je gaaf zo. Denk je dat je dom bent? Nee joh, je bent competent! Je bent volledig in staat, door de Heilige Geest die ik je gegeven heb, om mijn werk te doen, de taken die ik speciaal voor jou klaar gelegd heb. Ongeacht de groeifase waar je nu inzit.
Meid, zit je nu echt nog steeds in over je identiteit en hoe ik je zie? Kom eens hier. Je identiteit kan je vinden bij mij! In Christus! Zonden? Waar? Ik zie ze niet, die heeft Jezus weggedaan! (dus waarom blijf je er mee rondzeulen? Zet het bij het straat, de vuilniswagen komt er gelijk aan!) Je krijgt kracht van mij. Geloof dat en leef daaruit. Ik heb je nieuw leven gekregen.
Jacodien, mijn compassie en belangstelling voor jou zijn zo groot! Ik voel zeer tedere genegenheid voor je, speciale liefde en warmte, ik ben enorm ingenomen met je. En dat alles is nieuw en fris elke morgen, het raakt nooit op! Daarom wil ik je graag kleden, alsof je een bruid bent op haar trouwdag, met redding en overwinning. Je bent een superhero in mijn naam! Je bent vrij! Laat je niet weer vasthouden door angsten, schuld, onzekerheid, boosheid, compulsief verlangen naar acceptatie, of door wat anderen wel niet van je denken. Laat je niet weer vastzetten door verslaving, je financiële situatie, door televisie, door pijn uit het verleden of een ongezonde relatie waar je nu in zit. Laat je niet inperken door te veel gehecht te zijn aan de dingen of de mensen die ik je heb gegeven. Of door de controle over je lichaam uit handen te geven aan bijvoorbeeld eten. Leef in de vrijheid die ik voor je bevochten hebt!
Je bent gewild door mij. Geliefd! Ik ben erg tevreden over je, wie je bent, er is geen noodzaak om te presteren. Zelfs als je dit nu niet helemaal begrijpt of echt in je hart toe kan laten. Dat is goed. Ik hou van je. Kijk naar jezelf. Naar hoe ik je gemaakt hebt. Naar je unieke dingen. Je gaven en talenten. Dat ben jij. En dat is goed. Zeer goed![2]

In tegenstelling tot superhero’s, die vaak hun geheime identiteit gescheiden houden van hun real-life identiteit om zichzelf en hun geliefden te beschermen, kan ik in geloof er vooruitkomen en vertellen wie ik ben. Mijn ware identiteit. Ik kan mezelf laten zien aan mijn kinderen. Ik hoef niet bang te zijn voor de consequenties die het zal hebben als de vijand, de bad guys, mijn identiteit ontdekken. Het zal niet tot verwoesting leiden. Maar het zal resulteren in overwinning. En in vrijheid!

Ik, de superhero in Jezus naam, ik heb Gods wapenrusting voor de strijd.
Ik stap naar voren met het schild van mijn geloof vooruit, ik weet dat de uiteindelijke overwinning aan mij is. De diadeem van de redding op mijn hoofd. Ik ben al gered! Ik lees de bijbel, zodat ik de waarheid als een gordel om me heen kan slaan en de woorden van God kan gebruiken als power in de strijd. Hierdoor weet ik wie ik ben en die waarheid, het recht wat mij toekomt, doe ik als een borstplaat (super M! :)) aan. Verder doe ik stevige schoenen aan mijn voeten, klaar om te gaan. Een ‘oortje’ in mijn oor voor continu gesprek met God.[3]

En zo ren ik, als een superheld, met de kinderen, de superhero’s, door de woonkamer. Door het leven. To save the day! En ’s avonds val ik om mijn knieën. Ja, van vermoeidheid, want supermom zijn is niet niks. Maar vooral om te bidden en God te prijzen. Want Jezus is mijn ultieme Superhero! He came to save me!

[1] Emotional healthy spirituality, Peter Scazzero. Page 75 (sorry voor de verschrikkelijke titel van het boek!)
[2] Efeze 2:10, Galaten 5: 5, Jesaja 43: 1-7, 18-21, Johannes 3:16-17, Klaagliederen 3:22-23, Nehemia 9:19, Psalm 139: 1-6, 13-16, Romeinen 6: 1-11, 8:31-32
[3] Efeze 6:11-18