Onderwijsopties in Amerika, je zou er haast scheel van gaan kijken!

De vorige blog over het scholingssysteem hier in de States eindigde ik met dat we in principe drie keuzemogelijkheden hebben: Public, private of home-schooling.

We gaan ze gewoon één voor één langs. Vandaag kijken we naar:

PUBLIC SCHOOLS

De meest logische optie is de public school. De public schools worden betaald door de overheid (van belasting geld). Waar je woont bepaald waar je naar school gaat. Voor ons is dat zelfs heel gemakkelijk. De public elementary (basis) school staat aan het einde van de straat. Zo’n tien huizen verder op. I-de-aal!

Er is alleen een probleempje. Kleintje maar. De school start elke dag om 7.45. Ja, kwart voor acht! Nu is dat voor jou misschien niet zo afschrikwekkend, maar als je bedenkt dat tot op de dag van vandaag onze kids niet voor 7.45 van hun kamer (mogen) komen is alleen al de gedachte om op die tijd kant en klaar bij school te staan met een gekleed en gevoed kind lichtelijk een stress puntje hier.
Maar daar is vast overheen te komen.

Wat alleen wel een beetje lastig is, is dat ik domweg niet weet welke vragen ik moet stellen om te checken of het een school is waar we onze kinderen heen willen sturen. Zoals met het panel dat ik noemde in de vorige blog, ieder ouderpaar had van alles verteld over de verschillende scholen en toen vroeg ik hoe het zat met het sociaal-emotioneel-onderwijs. Wat werd er op dat gebied geboden? De ouders keken me eens aan en eentje zei: “Er is recess, dan hebben ze tijd om te spelen.” Nou, ja, ik doelde niet zo zeer op pauze en tikkertje op het plein (wat absoluut hoog op m’n prioriteiten lijstje staat! Laat kinderen spelen! En vooral ook veel buiten!) maar meer op een actief aangeboden programma of begeleiding van de leerkracht. Ik vroeg naar welk curriculum ze daarvoor gebruikten. Daarop kreeg ik die bekende blik. Die van: ik vind je best aardig en ik doe heel hard m’n best je te begrijpen, maar hier hebben we denk ik een taalbarrière, want ik snap je vraag echt niet. Het probleem was alleen niet dat er een taalbarrière was… Ik vertelde dat, net zoals je een wiskunde curriculum hebt, of een handleiding bij je aardrijkskunde lessen je ook programma’s hebt voor sociaal-emotionele ontwikkeling. De gezichtsuitdrukking, van haast medelijdend dat ze me niet begrepen, naar verward, naar bijna oplichtend van blijdschap: wow, wat een uitvinding, dat zou geweldig zijn! Nee, nog nooit van gehoord …

Dit weekend kwam ik er achter dat het zelfs nog een tikkie schokkender is. Tenminste, voor ons. We spraken met wat andere ouders van Boaz z’n vrienden. Welke scholen zij overwogen. Waarop een moeder, die mij eerder had verteld dat private school absoluut geen optie was, nu uitlegde dat ze daar toch aan dachten want deze specifieke school die ze in gedachten hadden koste ‘maar’ $5660 per jaar en had twee keer recess (pauze) per dag en elke dag sport. Dus ik begon wat te door te vragen. Wat blijkt, een gemiddelde public school heeft 30-45 minuten middagpauze, waarin de leerlingen hun lunch moeten eten en mogen spelen. Maar de academische ontwikkeling en het lesprogramma is zo belangrijk dat er meerdere scholen zijn waar nog maar net de 30 minuten wordt gehaald.
Dertig minuten! Je bent net 5 jaar en zit op school van 7.45 tot bijna 3 uur ’s middags met een half uurtje pauze. Waarin je moet eten en mag spelen. En dan verwachten ze dat ze iets oppikken, op academisch gebied?
Boaz zie ik nog wel een beetje zitten. Die wil leren. Ik zie ‘em al zitten. Voorover gebogen te luisteren naar de leerkracht. Op een goed moment heeft hij wel door waar het over gaat en ziet hij verder op in de klas iets wat hem intrigeert en kijkt daar net zo lang naar tot hij heeft uitgevogeld hoe het werkt. Hij vermaakt zich wel. Maar van alle vrijheid die hij nu heeft, naar zes uur per dag stil zitten? Zonder eten. Want wees eerlijk, welk kind gaat eten als je mag spelen?
Maar dan Zarah? Oh, how I love her. Onze heerlijke spring en dans kikker. Stil zitten? Als er iets wordt uitgelegd dan hangt ze achterover, proberen haar benen in haar nek te leggen, haar rokje laten draaien en zit ze haar gelakte nagels te bewonderen. Oh ja, ze krijgt het heus mee, maak je geen zorgen. Maar niet als je haar dwingt om stil te zitten, want dan gaat al haar aandacht en energie daarheen. Of dan eten. Een half uur zei je? Voor eten en spelen? Dat arme kind heeft al een uur nodig voor haar lunch. Daar zit ze. Met haar bordje voor haar. Nadat we haar drie keer hebben aangemoedigd (lees bevolen) om een hap te nemen realiseert ze zich dat we aan het eten zijn en gaat haar hand op weg naar haar vork. Bij de tijd dat ze halverwege is, is ze alweer vergeten wat ze aan het doen was en begint ze over die te gekke art class die ze die ochtend heeft gehad.

Je zei dat er een private school was waar ze mogen sporten voor dat ze zich moeten concentreren? Klinkt me als de perfecte oplossing! Misschien moesten we ons daar eens in gaan verdiepen.

Maar niet voordat we even stil hebben gestaan bij een “speciale afdeling” van public schools. Want naast de standaard scholen in de woonwijken zijn er ook nog zogeheten charter schools.

Public schools, zoals eerder gezegd, worden gefinancieerd door de overheid. De staat Texas is opgedeeld in duizenden schooldistricten. Elk district heeft een hoofd. Deze wordt verkozen door het volk (tenminste door hen met stemrecht). Dit is van belang, want daarmee wordt o.a. bepaald wat er geleerd wordt in de scholen. Schepping vs. Evolutie. Wordt de history van Texas bekeken door de Amerikaanse of Mexicaanse lens? En wie zijn precies de helden van de Amerikaanse geschiedenis, zijn dan de Europeanen of hebben de Indianen daar ook een rol in? Welk wiskunde curriculum gaan we volgen? Om maar een paar voorbeelden te noemen.

Er zijn ook charter scholen. Deze vallen niet onder het school district. Ze worden grotendeels gefinancieerd door de overheid, maar krijgen een gereduceerd bedrag. Zij mogen giften ontvagen van particulieren of instelling. Deze scholen zijn vaak gericht op een specifiek aspect, zoals art, sport, leiderschap, science enz. Ze vallen onder public schools omdat ze vrij toegankelijk zijn zonder schoolgeld per leerling te hoeven betalen. Vaak zijn er wachtlijsten en is er een loting systeem om binnen te komen. Van de week hoorde ik van aan charter school die het hele jaar rond het ritme aanhoudt van drie weken school, twee weken vrij. Voor een moeder die de vrijheid geniet met drie kids thuis klinkt dat wel leuk. Want waarom zou je 9-12 weken vrij hebben in de zomer in Texas, wanneer het te heet is om buiten te zijn om de rest van het jaar, wanneer je buiten wilt zijn, de hele dag binnen te zitten in school of thuis je huiswerk te maken. Want ja, dat had ik nog niet gezegd, maar vanaf Kindergarten af is er gelijk huiswerk voor de kinderen. Wij hebben nog niet gekeken naar de verschillende opties van charter schools in onze omgeving. Want diegene die ik net noemde is in zuid Austin, geloof niet dat ik er een uur rijden voor over heb 😉

Landelijk gaat 88% van de leerlingen naar public schools (dat is elementary tot high school). Daaronder vallen volgens mij ook de leerlingen die online school volgen (voor middle en high school). Wat dus een mix is van thuis en public school. Je volgt namelijk de lessen thuis achter de computer terwijl je ingeschreven staat in een public school.

Binnenkort meer op private schools en home schools! Maar nu moet ik eerst terug naar mijn kinderen voordat er straks niks meer te kiezen valt aan onderwijs omdat onze kinderen door de child protective service het huis uit zijn geplaatst omdat ik nooit naar ze om kijk…