Zomaar wat willekeurige dingen die ik deze week leerde:

De eerste dag dat je kind weer eet na een aantal dagen ziek zijn is misschien niet de beste dag om pizza te eten. Zelfs niet al is het vrijdag, ben je blij dat je de week overleeft hebt, heb je geen zin in koken en weet je dat je beide kids dit zeker gaan eten. Wat hier dan ook gebeurde, maar misschien net ietsje te veel voor een kind dat net weer wat binnenhoudt…

Lunchtijd is niet de meest geschikte tijd om je mail te checken en wat blogs te lezen. Voor je het weet laat er eentje “tadaa” een boterham met pindakaas op haar hoofd balanceren. Ja, inderdaad met de pindakaas naar beneden op haar pas gewassen haren…

Een slaapzak helpt tegen uit bed klimmende kinderen en een leuke bijkomstigheid: een kind met slaapzak kan ook niet meer zelf haar pyama en vieze volle poepluier uittrekken. Waardoor je tijd overhoudt omdat je nu geen bedden en kinderen hoeft te verschonen, omdat nu niet alles en dan daadwerkelijk ook alles onder de poep zit. Ow, en een slaapzak kan gerust nog geintroduceerd worden bij een anderhalf jarig kind, mocht je net als wij daarvoor haar nog nooit zo’n ding aangetrokken hebben. Goede reden voor een nieuw woord, kei enthousiast is ze over haar “kaakkak”.

Je kunt weken lang hopen dat een kind gevoelig wordt voor beloningen, je kunt ook hopen dat je de juiste beloning vindt… Het duurde even, maar we zijn erachter wat ons kind motiveert: een aflevering van ‘Thomas the train’. Wel hebben we daarbij geleerd dat het dan kan gebeuren dat je de hele ochtend naast zoonlief naast het toillet zit, samen te wachten tot er een “poepje uitkomt”. Bijkomend voordeel: heb je weer eens tijd om (tussen het boekjes lezen, liedjes zingen en uitleg geven over hoe “poepjes eruitkomen” door) met de wereld te delen wat je die week allemaal geleerd hebt.

Ook heb ik geleerd dat het leven niet alleen om poep, plas en kots gaat. Maar ook om dikke knuffels en heel veel kusjes (helemaal als je het aan Zarah overlaat om het leven in te delen), om treinen en train tracks (als je het aan Boaz en buurjongen C. vraagt die tegenwoordig onafscheidelijk zijn) en om genieten van het heerlijke weer -vanmiddag 25C-, kopjes thee met pure chocola en de rust die terug gekeerd is in huize Vreugdenhil (dat is als je het aan Peter en mij vraagt).