Het was weer die tijd van het jaar. Ik mocht terugkijken op een geweldig en leerzaam levensjaar en vooruit kijken naar hopelijk weer zo’n uitdagend jaar vol genietmomenten. En daar hoort natuurlijk een taartje bij.

Boaz had het al helemaal bedacht. Het werd een appeltaart. Want: “dat vind ik de lekkertste”. Maar tja, helaas was het niet zijn beurt om te kiezen.
Ik heb al weken zin in gevulde speculaas. Maar ja, het is geen hartje winter. Het is hoogzomer. Het seizoen van de heerlijke sappige perzikken. Meer de tijd voor peach-cream-cobbler dus. Allebei goede opties. Om nu twee taarten te bakken werd me iets te dol. Dus dan maar van alles een beetje…

Een beetje van de gevulde speculaas en een beetje van de peach cobbler.
Een beetje rond neuzen in verschillende kookboeken en online recepten voor inspriratie.
Een beetje werken met cups and tablespoons en een beetje met grammen en milimeters.
Een beetje de baby sussen en ondertussen wat ingredienten in een kom mikken.
En een beetje m’n uitgewerkte idee aanpassen omdat je toch niet alles in huis blijkt te hebben.

Na al die beetjes komt het recept er dan uiteindelijk zo uit te zien:

In een grote kom 275 gram zelfrijzendbakmeel mengen met 100 gram basterdsuiker, 15 gram speculaaskruiden (3 grote eetlepels) en 5 gram zout. 150 gram boter in klonten snijden en samen met 1 eigeel (eiwit gebruiken we straks!) en een flinke scheut melk door het meel mengen. Stevig kneden tot je mooi deeg krijgt, in een bal rollen en in plasticfolie in de koelkast leggen tot later. Als je de tijd hebt kan je het een nacht laten liggen, lekker voor de smaakontwikkeling, maar tja, dat zat er bij ons niet.

Vervolgens maak je de amandelspijs door 150 gram amandelmeel te mengen met 150 gram suiker, sap van 1 citroen en 1 eiwit (daar is ie!). Ook dit in een bal in plastic in de koelkast leggen. Zelfde verhaal van eventueel een nacht laten liggen.

Als je dan vervolgens echt aant bakken gaat de oven opwarmen tot 175C.
Nu het roommengsel maken: 120 gram sour creme mengen met 1 ei, 5 ml vanille extract en 60 gram  zacht geworden cream cheese (had je het te laat uit de koelkast? 30 seconden magnetron doet wonderen). Dit mengsel mengen met de amandelspijs. Dit is de hoeveelheid die ik had gebruikt, een volgende keer wil ik het proberen met iets minder. Ik denk dat ik dan 2/3 van het creme mengsel door de amandelspijs doe.

4-6 perzikken schillen en in parten snijden.

Het speculaasdeeg over de bodem van een ingevette overschaal verdelen. Het is als het goed is lekker veel deeg voor een lekkere dikke bodem. Daarover de amandel-creme verdelen. En de perzikken erop leggen. Daarover eventueel wat amandelschaafsel strooien.

35-45 minuten op 175C. Ik heb het vanaf 35 minuten elke 5 minuten gecheckt of het gestold was, na 45 min was nog maar een klein beetje “wobbly”. Toen het eenmaal afgekoeld was bleek het stevig genoeg.

Zo komt het de oven uit:

Daarna laten afkoelen. Wachten tot het daadwerkelijk tijd is om aan te vallen. En ondertussen heel hard hopen dat het ook nog ergens naar smaakt…
Er is niets meer van over… Zegt dat genoeg? Boaz vond vooral de korst lekker. Zarah smikkelde de perzikken er als eerste af en Peter wist het bij het eerste stukje nog niet zo. Maar sloeg stukje twee en drie niet af. Voor herhaling vatbaar.