Een speciale libbalsem, Asiatische koffie, uitgeschreven recepten en het onder moeders met lange haren bekend geheim: droge shampoo.
Het kwam allemaal voorbij op een christmas part waar ik was en we een favorite-exchange deden. Iedereen had iets mee genomen waaraan ze maximaal $5,- had besteed. Iets wat favoriet was. Alle cadeau’s werden in het midden van de tafel gelegd en om de beurt mocht iemand wat uitpakken, de gever legde uit waarom het haar favoriet was. Het was een leuke manier van cadeautjes aan elkaar geven en elkaar beter leren kennen, omdat er verhalen werden gedeeld over onder andere afkomst en gewoontes.
Vandaag voor jullie een paar van onze favorieten. (niet allemaal onder $5,- :))
Zarah: Ze is zo dol op mandarijnen dat ik haar regelmatig moet zeggen dat ze er niet meer mag eten. Maar tja… Dan loopt ze zelf naar de keuken, haalt er eentje uit de fruitschaal en begint te eten. Verder is ze dol op schommelen. En zijn haar ‘nieuwe’ Thomas the train laarzen die ze van de buurjongen kreeg helemaal het einde. Ze verteld aan iedereen dat ze die van C. heeft gekregen omdat hij ze niet meer paste. En zelfs onder haar mooiste rok en netste kleren staan ze geweldig (vind zij). Deze laarzen gecombineerd met water en steentjes en Zarah is helemaal in haar element.
Boaz: Ok, ik zal beginnen met vertellen waarom er geen pyama (loopt hij het liefst hele dag in) of train track op de foto staan. Deze zijn geen favorieten, maar die zijn van levensbelang. Overigens valt de appel ook in die categorie (als ik toe zou staan zou hij er minstens 3 per dag eten). Verder zijn natuurlijk vragen stellen een favoriete tijdbesteding van Boaz. Want hij wil o zo graag weten hoe dingen zitten, waarom dat zo is, hoe het komt en wanneer dat is gebeurd. Zomaar wat vragen uit het afgelopen dag: “Gaat Sinterklaas ook een keer dood?” en “De hele aarde is toch rond? Hoe komt het dan dat ons land dat niet is?” (wijzend op een kaart van Texas op een klein plaatje). Als hij ons even pauze gunt van de duizenden vragen beantwoorden speelt hij graag een spelletje met ons.
Sophie: Nee, wees gerust, dit knutselwerkje is niet van haar. In deze tijd geeft iedereen elkaar de prachtigste cadeau’s en kaarten. Ik besloot om de kids voor de kerkleiding waxinelichtjeshouders te laten maken. Alleen kwam ik wat potjes te kort… Dus was Sophie de eerste van onze drie kids die potjesvoeding kreeg… Valt absoluut in categorie: favoriet! Verder doet ze het liefst in alles met haar broer en zus mee. Dus als ze die even kwijt is scoot ze in no-time de hele kamer door, al krijsend, op zoek naar hen. Zolang er maar mensen te zien zijn, die het liefst ook nog tegen haar praten vind ze het allemaal geweldig. Tot ze heel moe wordt. Dan zijn de fles en de speen haar grote vriend en gaat ze heerlijk slapen.
Jacodien: Dingen creeeren, of het nu bakken is of knutselen, al die korte momenten door de dag heen dat ik daar mee bezig kan zijn mijn favoriet, overal door huis en door mijn hoofd zweven er half afgemaakte projecten tot er weer een momentje is om verder te gaan. Verder ben ik erg blij met mijn Nederlandse mobiel en laptop. Al missen ze een half scherm of hier en daar een toets, het is wel dè manier om mee te leven met familie en vrienden verweg, vooral op momenten van grote vreugde of intens verdriet, wanneer leven en dood weer zo dichtbij elkaar blijken te liggen, zoals deze week. Het is op deze momenten erg lastig om helemaal hier te wonen, toch ben ik erg dankbaar voor ons thuis hier in Austin, Texas, met de mensen van wie ik het meest houd.
Toen ik Peter vroeg welke drie favorieten hij wilde aandragen voor deze blog keek hij me verontwaardigd aan. “Drie? Ik heb er natuurlijk vier!” Ok, beetje cheesy en vooral voor de hand liggend. Maar goed, geeft mij goede reden om deze foto met jullie te delen, Peters favorites:
Wat zijn jouw favorieten?
Wat een leuk idee, want zo krijg je inderdaad een kijkje in iemands zijn en leven 🙂
Wij wensen jullie een goede ‘oudejaarsavond’ en voor morgen een gezegende ‘nieuwjaarsdag’.
Blijft het ook in 2014 A.D. van de HEERE verwachten.
Een hartelijke groet en een knuffel voor de kleinsten.