Je gaat bijzondere dingen waarderen als je een tijdje in Texas woont.

Wist je bijvoorbeeld dat een avond met 94F (34c) een heerlijke koele avond is?
Wel als die vooraf gegaan is door een dag met 109F (43C). Het was de heetste juni-dag in de geschiedenis van Austin.

Ja, zulk weer levert zelfs momenten op dat je zegt: In Austin leven is zo beroerd nog niet. Zeg nou zelf, op woensdagavond met wat vriendinnen in een zwembad hangen met een drankje in je hand. Best ideaal tijdsverdrijf, niet?

Ook hebben we er sinds we hier wonen een nieuwe vriend bij. Eentje die we niet heel regelmatig over de vloer hebben -zouden we vaker moeten doen-, maar als we hem dan uitnodigen, dan zijn we achteraf daar weer heel blij mee. We zijn dankbaar voor deze vriend in ons leven.
Regelmatig hebben we bugs van een formaat dat je er u tegen zegt. Die hebben we liever niet op bezoek, maar daar schijnen we niets over te zeggen te hebben. Zo van de week ook weer. Eerder die avond had ik al iets vreemd in m’n rok gevoeld en had me er over verbaasd dat ik het nog nooit eerder opgemerkt had dat er aan de rechterkant, halverwege m’n been een labeltje zat. Toen ik later die avond m’n rok ophees na een toiletbezoek viel dit ‘label’ uit m’n rok, en het vierpotige, 2 cm grote, zwarte monster met voelsprieten van ook nog eens ruim 3 cm, vluchtte weg over de badkamer vloer… Ieew!
Inmiddels hebben we geleerd dat er maar een manier is om ze uit onze kamers te verwijderen. En dan nodige we onze grote vriend uit. Onze vriend en held de stofzuiger.
Nadat die zijn werk gedaan heeft legen we de zak in de kliko en zetten we onze vriend in de garage. Mocht bug zich goed verschanst hebben in de stofzuigerslang, dan is heeft ie nu alle tijd en gelegenheid om de vrijheid weer te zoeken.

En slechte, ondankbare vrienden als we zijn laten we de stofzuiger in de garage. Tot dat de volgende bug zich meldt.
Of we bezoek krijgen natuurlijk. Want daarvoor willen we hem ook nog wel over de vloer halen.