We hebben de meest schattige kinderen ooit. Ja, ik weet het, hier spreekt een bevooroordeelde moeder. Maar echt, de wereld om me heen verteld me ook niets anders. De woorden cute, handsome, sweet en adorable worden erg vaak toegepast op Boaz en Zarah. Toen ik me van de week verontschuldigde voor het iets wat grote statement op Boaz z’n shirt Always Cool, zei zijn juf: maar dat is hij toch ook?!
Het enthousiasme waarmee mensen de kids begroeten, de bereidheid om ze even te knuffelen of de vraag of ze even met ze mogen showen, tja, dat alles overtuigd me alleen maar meer van dé grote waarheid: most adorable kids ever!

Wat wel erg sneu is voor deze twee allerliefste kinderen is dat ze echt de meest verschrikkelijke ouders ooit hebben! Echt!
Geen rozijntjes bij de lunch. Niet als het lief gevraagd wordt en zelfs niet als Boaz boos wordt, gaat huilen, schreeuwen, krijsen enz. (dat zeg ik: always cool).
Onder de douche moeten, ook als je liever wilt spelen.
Als Zarah net lekker ligt te slapen komt haar moeder weer, plukt haar uit bed en gooit haar in de autostoel om op weg te gaan naar Boaz z’n school, de dokter of mee op house hunt.
We zorgen erg slecht voor eten en doen niet vaak genoeg boodschappen. Zo kan het voorkomen dat Boaz voor ontbijt pannekoeken eet en voor avondeten friet met ijs toe.
En wie dropt er nu een 2 jaar oud kind op school, omdat moederlief zo nodig wat rust moet.
Boaz weet zelf hoe de cd-speler aan moet, want z’n ouders hebben nooit tijd om de muziek aan te zetten.
Ach, zo kunnen we nog wel even door gaan, want dit is de extreem verkorte versie van de enorme lange lijst, want echt, de meest verschrikkelijke ouders ooit! Terrible!

Maar daar hebben die ouders iets op bedacht…

We kopen de kinderen om.
Heel simpel.

Zo mag Zarah gewoon wat extra vaak in de draagdoek. Krijgt ze een extra knuffel. En klagen we wat minder over het feit dat ze ‘s nachts nog een voeding nodig heeft. Ik bedoel, zo’n geweldig schattig lief meisje, met zulke ouders, tja, dan verdient ze dat wel.
En Boaz? Die nemen we mee naar de voorstelling ‘Elmo makes music’ (twee van zijn favoriete dingen!) en in dat zelfde weekend naar de ‘Zoo exotic’. Waar we in een kar achter een trekker worden voortgetrokken over de Texaanse prairie en ondertussen te gekke beesten zien. Een zebra op aaiafstand. En heb je wel eens een struisvogel gezien van één meter afstand? Indrukwekkend!
Maar daarmee waren we er natuurlijk nog niet. Dus afgelopen zondag zijn we ook nog naar de Zoo in San Antonio geweest. Wat een feest! Boaz heeft de hele dag lopen rennen, springen en stuiteren. En als we even stil stonden was het: “mee, verder lopen, meer zien.”

Ja. Omkooppraktijken.
En het werkt fantastisch!
Want nu liggen ze, als twee enorm brave, lieve, tevreden, schattige en just adorable kids te slapen. De schatten.

Wist je trouwens dat omkopen niet alleen werkt met kleine kinderen.
Zonder dat je het door had heb ik jullie net ook omgekocht. Met al die filmpjes en foto’s.
En daarmee heb ik de twee weken ‘blog-stilte’ weer goed gemaakt.
Hoop ik.
Zo niet. Hier is nog wat meer materiaal om jullie om te kopen…
– Boaz ziet vissen
– nog meer foto’s