Wat er met je Hollandse kinderen gebeurt als ze in de 21e eeuw opgroeien in Amerika?
Ik vertel Boaz dat vriendinnetje A. op vakantie is. “Ow, met vliegtuig?”
Euhm, nee schat, niet iedereen gaat met het vliegtuig.
We hebben net genoten van een weekend met Nederlandse vrienden uit Houston. Op zondagmiddag zijn ze weer vertrokken. Als we ‘s avonds thuiskomen van bijbelstudie is het net of Boaz het erg stil in huis vindt, dat hij zich opeens herinnert dat ze er niet meer zijn en ze accuut begint te missen. “R&T kijken op de computer? Skypen met R&T?”.
Twee jaar en je bedenkt dat je kan skypen om met je vriendjes in contact te komen, om ze weer te zien.
Vlak voordat we maandag naar het zwembad gaan zit Boaz nog even met z’n telefoon te spelen. “Wie bel je?”, vraag ik. “R&T!” En even later hoor ik hem zeggen: “Zijn jullie ook in zwembad?”.
Op de foto zie je Boaz en R. in de auto op weg naar Lady Bird Lake waar ze samen met de papa’s op een waterfiets gaan. Ze hebben samen dikke lol!
Of wat dacht je van je kind dat opeens roept: “I’ll be right back, mammie”.
Of zinnen als: I heb green beker.
Tja…
‘s Ochtends vertel ik Boaz dat zijn vriendjes E&A straks komen. “Ow, uitstappen”, zegt hij. “Wat bedoel je, uitstappen?”. Ik snap niet waar hij het over heeft. “Eerst vliegen, dan rijden, dan uitstappen!” Oke, hier gaat iets mis. “Maar Boaz, E&A komen gewoon met de auto, niet met het vliegtuig!”. “Ow, ow, sorry. Met auto!” Tja, ‘t is toch wat als je gewend bent dat heel wat van de visite met het vliegtuig komt en als papa een tijdje weg is dat ook met het vliegtuig is… Of zou hij het door de war hebben gehaald met dat we naar het vliegveld gaan? We gaan namelijk naar Georgetown municipal airport. Het is een klein, gemeentelijk vliegveld met vooral zakelijke en hobby vluchten.
En Zarah’s eerste ‘woordje’ na ‘papa’ en ‘mama’? “Baba” Voor ‘byebye’.