De laatste tijd is er veel gaande in de tak van HP waar Peter werkt. Mensen die ontslag nemen, mensen die van positie wisselen, verschuiving van wat onder wie valt en wie onder wat. Enzovoorts. Peters teamleden hebben er kort geleden de brui aangegeven. Maar voor Peter is dat niet zo makkelijk, in verband met zijn Visa. Geen werk is geen verblijfvergunning, alleen maar 30 dagen om het land te verlaten met vrouw en kind. (Zarah is als Amerikaan legaal en dus onze ‘anker baby’ wat weer mogelijkheden biedt natuurlijk, maar laten we maar niet zo ver gaan).
De laatste weken zijn niet erg prettig voor Peter op het werk. Heel ZDI -het team waar hij voor werkt- is leeg gelopen, maar HP wil kostte wat het kost voor de buitenwereld laten geloven dat het nog bestaat, dus zijn er wat mensen op geplaatst die niet dezelfde kennis hebben. Nieuwe mensen mogen er niet aangenomen worden (er gaan zelfs geruchten dat HP wereldwijd 30.000 mensen wil ontslaan) en ook verder wordt er niets gedaan waardoor de woorden “ZDI en het werk dat jullie al die tijd gedaan hebben is heel belangrijk!” geloofwaardig worden.  Daarbij gebeurt er veel om allerlei ruggen om -geloof dat ieders rug wel eens misbruikt is inmiddels-. En is het ook erg onduidelijk wat er gedaan wordt met het werk dat Peter nog doet.

De laatste jaren was er -vaak werkgerelateerd- altijd wel een reden voor ons om een vakantie uit te stellen. En slechte planners als we zijn hebben we al heel vaak een kans op vakantie voorbij laten gaan.
Maar nu kunnen we er niet om heen. Dit is gewoon de perfecte gelegenheid om het er eens goed van te nemen. En dus gaan wij er even tussenuit.

Morgen stappen we op het vliegtuig naar Las Vegas, om daar een camper te halen en dan heel snel weg te wezen en te vertrekken naar Zion National Park en later hopen we nog Bryce en Grand Canyon aan te doen. Ja, heus, je gelooft het niet, maar we hebben het gewoon helemaal gepland welke nacht we waar hopen te camperen! Volgende week vliegen we dan terug vanuit Phoenix.

Nadat we deze perfecte gelegenheid hebben benut is Peter hopelijk voldoende opgeladen om vol goede moed de boel netjes af te ronden en, waar mensen dat willen, over te dragen. En wie weet is dan ook al het papierwerk zo goed als afgerond. Zodat Peter, nadat hij begin juni ZDI vertegenwoordigd heeft in New York, zijn ‘two weeks notice’ in kan dienen om voor een nieuwe werkgever aan de slag te gaan. Ja, dat zou de perfecte timing zijn…