Het is dinsdag. Ik word net wakker. Boaz speelt op onze kamer met het play house. Zarah ligt nog in bed, door de babyfoon hoor ik de eerste kreuntjes en geluidjes van haar voor deze dag. Tijd om in actie te komen.
Ik draai mijn hoofd nog eens om op het kussen en duw m’n neus er nog verder in. Heel, heel misschien werkt het en komt de nacht dan terug. Heel, heel misschien kan ik dit wakker worden dan nog even rekken. Nog even doen alsof het nog geen morgen is, alsof er geen kinderen zijn die willen eten en een schone luier moeten.

Peter is al wat verder in het wakker-wordt-proces. Zijn gedachten zijn alweer bij werk en de dingen van deze week.
Opeens herinnert hij zich een, naar mijn mening essentiele, mededeling van zijn leidinggevende. “Vrijdag is het lake day. Iedereen is dan met zijn signaficant others uitgenodigd bij een van de medewerkers van DVlabs in zijn lake house.” Oke. Opeens, ben ik klaarwakker. Mijn gedachten draaien overuren. En ik hoor mezelf vragen: “Ow, en als je niet naar het lake gaat, dan heb je nog steeds een vrije dag?”. Ik luister niet eens echt naar het antwoord, dat uit niet veel meer bestaat dan een gemoppel dat zoiets betekent als ‘ik vind van wel’. Dit is het! Ik spring uit bed, opeens vol energie. En terwijl ik me douche, aankleed, de kinderen verzorg en de tafel dek dagdroom ik over vrijdag. Mijn VRIJdag. Dit wordt een geweldige dag!

Ik kan je vertellen: het was een geweldige dag.

‘s Ochtends werd ik wakker. Relaxed en rustig. Geen haasten. Vandaag hoef ik er even niet te zijn voor de kinderen. Tegen de tijd dat ik er zin in heb kruip ik mijn bed uit. Ga uitgebreid douchen. Trek makkelijke kleren aan. Pak m’n tasje. Kus mijn significant others en stap in de auto. Mijn eerste stop is bij een echte Bakery. Voor een goed ontbijt met een vers gebakken broodje, kopje thee en oranje juice. Nadat ik daar heerlijk rustig gezeten heb stap ik weer in de auto op weg naar de Day Spa voor een tachtig (!!!) minuten durende Deep Tissue Massage en een speciale massage douche van 25 minuten. Dit is feest! Dit is geweldig.
Helemaal verfrist, gelaafd en ontspannen loop ik naar buiten. Na een korte wandeling ontmoet ik met een vriendin voor lunch. Een gezonde salade en een zomers roseetje erbij doen het goed. Net als de gesprekken, diep met af en toe een lach tussen door. We besluiten dat we allebei wel toe zijn aan een pedicure. Dus dat is het volgende onderdeel op mijn programma op deze MIJdag. Dit gaat goed.
Aan het einde van de middag slenter ik nog wat rond in een woonwinkel en koop in een winkeltje verderop (eindelijk) nieuwe slippers.
Als ik thuis kom hebben de kinderen gegeten. Peter is met ze aan het spelen en boekjes aan het lezen. Tot mijn grote verbazing is zelfs het huis schoon! Wow! Ik ga gauw naar boven om m’n makkelijke kloffie te verwisselen voor nette en mooie kleren. Peter en ik gaan nog samen uit eten. Een lange en heerlijke maaltijd, waarna we nog een eindje langs Lady Bird Lake lopen.
Wat een zalige dag, wat een genot!

Dan wordt ik door een krijsende Boaz weer bij volle bewust zijn geroepen. Hij wil ZELF zijn rietje pakken. En ZELF de pasta uit de kast pakken. Hij wil dit en dat. En niet zoals het nu gaat. Aan tafel zit zijn zus inmiddels ook een aardig deuntje mee te jammeren, ze moet duidelijk eten. Er gaat een beker melk over tafel en een blik op de klok leert me dat ik door moet werken… Dit is de harde realiteit. Dag droom. Dag VRIJdag. Wat een utopie! Duidelijk zo’n geval van ‘mogelijkheden die toch nooit mogelijk zijn’.

Het duurt een heel aantal uren voordat ik besef dat ik het daar even flink mis heb. Waarom alleen maar dromen? Waarom is het alleen maar een possibility? Het is een possibility! Ja, het is dus mogelijk.
Even later vind ik mezelf terug op zoek naar een babysitter voor de vrijdagavond, bellend met vriendin K. om af te spreken voor een pedicure. En naast me zit Peter, aan de telefoon met Woodhouse Day Spa om te zorgen dat ik vrijdag om 10 uur mijn moederdag cadeau kan innen, waaronder een tachtig minuten durende massage. Het leven is zo gek nog niet.

Possibilities… Onderschat ze niet. Ze kunnen zomaar eens mogelijk zijn!