Zomaar even een updeetje over het wel en wee(r) van ons dagelijkse leventje hier.

Februari.
Het weer is enorm wisselvallig. Veel regen en kou. We voelen met jullie mee. Na een dag met 26C -vorige week- en daarna nachten met vorst en dagen met maximaal 10C voelt het vast ongeveer net zo koud als jullie -10. Voor ons alleen geen ijs…
Behalve dan pindakaas-ijs uit de diepvries. Ja, Amerikanen weten pindakaas in alles, maar dan ook letterlijk alles, te verwerken.

Peter is lekker aant werk. Nadat ze vorig jaar augustus uit hun oude kantoor moesten heeft het team eerst een aantal maanden rond gezworven. Soms werd er op het nieuwe kantoor gewerkt, soms thuis, soms helemaal niet. Nu, een aantal maanden verder, is hun eigen ruimte in het nieuwe kantoor volledig ingericht. Is het team uitgedund door ontslagen, vertrek en overplaatsingen naar andere teams. Het team bestaat nu uit 6 mannen, waarvan 4 in Austin en 2 in New York. Kort geleden hebben de teamleden in Austin elkaar aangesproken op hun onderlinge verantwoordelijkheid. Hoe meer iedereen betrokken is, hoe meer het elkaar motiveert. De klad was er bij sommigen een beetje ingekomen na die onduidelijke maanden zonder eigen kantoorruimte. En deze week zitten de twee leden uit New York ook hier, dus wordt er extra hard gewerkt. En dat blijkt prettig voor iedereen. Met elkaar zijn ze onder andere druk met de voorbereidingen voor de wedstrijd in Vancouver in maart.
Het afgelopen jaar waren er veel zaken die weggewerkt moesten worden. Maar nu is er ook weer bewust tijd ingepland voor eigen onderzoek. Peter mag de komende twee maanden samen met collega Zef vrij op onderzoek uit. Wie weet levert dat nog stof op voor een training later dit jaar.
Verder is er een bedrijf dat graag een ‘hack-wedstrijd’ voor mobiele telefoons sponsort. Dit zou dan plaats moeten vinden in Europa. En nu is vorige week duidelijk geworden dat dit gaat gebeuren in september in Amsterdam. Peter wordt door HP naar Nederland gevlogen…. precies in de maand dat we er willen zijn voor de bruiloft van HT&L. Dat is nog eens goed nieuws!
Naast zijn werk is Peter nu vooral druk met dingen rondom het huis regelen. Afgelopen weken hebben we heen en weer geboden, is er een inspectie geweest en moeten er deze week nog wat zaken geregeld worden voor we definitief ja of nee zeggen tegen dit huis. Jullie horen snel meer.
Het football seizoen is vorige week zondag afgesloten met de Super Bowl, dé wedstrijd van het jaar, die we keken bij collega Logan. Onder het genot van brisket, heerlijk vlees, een van de betere dingen in Texas.

Boaz, die grote, zorgzame broer die zo van knuffelen houdt, vrolijke grappenmaker, kletst steeds meer. En begint ook steeds meer te vertalen. Verteld bijvoorbeeld in het Nederlands wat ze in de kerk in het Engels hebben verteld. Of als de moeder van een vriendje zegt: do you need to go potty? Zegt hij: plassen? En rent naar de wc.
De laatste weken heeft hij af en toe lastige buien. Het gaat dan niet precies zoals hij bedacht had of hij het graag wil en dan wordt hij boos en kan even niet uitleggen wat hij graag wil. Vanochtend viel er wat sap uit zijn beker waaruit hij dronk. Hij dronk met een rietje. En wilde de druppels op de grond met het rietje opdrinken. Maar tja, mama had ze al opgeveegd. En leg dan maar uit dat je die druppels echt niet meer uit het doekje op de grond krijgt om ze daarna met het rietje op te zuigen. Extra moeilijkheidsgraad: probeer dat maar eens uit te leggen aan een jongetje dat al overstuur is…
Verder is hij groot fan van Sesamstraat. Overal waar hij Sesamstraat figuren ziet moet hij even kijken. We hebben een dominospel in huis gehaald waar er een heel aantal opstaan en de namen maar uit ons hoofd geleerd: Bert, Ernie, Elmo, Cookiemonster, Count to count, Pino (eigenlijk Big Bird, maar ja), Oscar, Abby Cadabby, Zoe, Grover. Soms gaat het zelfs zo ver dat mama opeens Elmo is, Zarah Ernie, papa Grover en Boaz Cookiemonster.
Ja, die jongen heeft wat fantasie. Na elk hapje veranderd een boterham in iets anders: poes, olifant, auto, trein, giraf, vogel, vliegtuig, emmer…

Zarah, die de 6 maanden grens gepasseerd is, is absoluut niet klein meer.
Ze beweegt zich soepel over de vloer, hierbij maakt ze gebruik van haar hele lichaam, om te komen bij dat wat ze wil hebben. En als ze er bijna is, het net kan aanraken maar nog niet kan pakken, tja dan rolt het wel eens weg en moet ze nog een stukje verder. Wat ze dan ook doet, al zij het lichtelijk gefrustreerd.
Sinds twee weken is ze erg boos als wij eten en zij alleen maar mag toekijken. Dus eet ze mee. Broodkorsten, peer, gedroogde abrikoos en banaan gaan er zonder moeite in. Ook doen we af en toe een poging er wat gepureerd voedsel in te krijgen of pap, dit gaat iets minder soepel. (Ontdek net dat ze tissues ook erg lekker vind… te laat, is al een stuk naar binnen.)
Deze week is zij de absolute kampioen snottebellen blazen. Best sneu voor iemand die zo’n hekel heeft aan neus snuiten.

Nadat ik mijn studie/cursus heb afgerond, vorige maand, ben ik druk aan de slag gegaan met allerlei fotoprojecten. Maar ik merk dat het borstvoeding geven en de gebroken nachten van de afgelopen maanden nu wel z’n tol gaan eisen. Dus er komt niet zoveel uit m’n handen als ik zou willen. Qua energie en vrijheid zou het prettig zijn als Zarah uit de fles ging drinken, ze heeft vaak ook niet meer genoeg aan 4 á 5 voedingen op een dag, maar die fles is vooral hard nodig omdat m’n kleren te groot worden… ‘t Is leuk geweest dus! Dus een groot onderdeel van de dag is Zarah fles proberen te geven of ander substantieel voedsel wat een voeding kan vervangen.
Ik begin meer te genieten van de tijd thuis met de kinderen. En denk er zelfs over om Boaz niet voor een nieuw jaar school in te schrijven. We kennen steeds meer mensen om zo door de week toch nog met andere kinderen te spelen. Aan de andere kant is Zarah ook vanaf september welkom… Dat zou twee ochtenden voor mezelf betekenen. We denken er nog even over.
Deze maand heb ik een introductieavond bij een organisatie waar ik mogelijk vrijwilligerswerk ga doen. Zullen zien.

Verder dromen we over een campervakantie dit jaar, hebben we het regelmatig erg koud vanwege het niet goed werkende verwarmingssysteem in ons huis waardoor we ons nog meer verheugen op een eigen huisje en ga ik nu gevulde speculaas bakken.

Nou zijn jullie weer op de hoogte 😉
Nog wat foto’s en dan zijn jullie weer helemaal bij.

Happy valentine!
Liefs vanuit de USA