Vorige week kwam Peter thuis en zei: “Weet je dat we vandaag twintig procent kans op regen hadden?”. Nee en het had die dag ook niet geregend. Maar toch, wow, toch twinitg procent kans. Alleen dat al maakt de dag goed.

Gister op de radio hoorde ik dat we vandaag tachtig procent kans op regen zouden hebben. Dat betekent voor mij zoiets als: het gaat zeker regenen. Yes!
Toch was ik het alweer vergeten. Tot dat we vanochtend ons klaar gingen maken om Boaz naar school te brengen. He, regen!

Zelf vind ik het heerlijk om nat te worden van de regen. Bijna een traktatie. Zo weinig gebeurd het. Maar om Boaz en Zarah nou nat te laten regenen, misschien houden zij er helemaal niet van. Dus ik had vast de auto van slot gehaald en de deuren geopend voor zij naar buiten gingen. Ik zag een van de buren door de straat rijden met een denkwolkje boven de auto: zet dan ook je auto in de garage, dan kun je instappen zonder nat te worden…
Gauw de kids in de auto. Zelf nog gauw heen en weer om de voordeur op slot te doen. Even paar extra druppels gevangen. Instappen. Muziek aan. De CD gaat verder waar die gister gebleven is. Ik hoor Rikkert zingen: Daar is zonneschijn…

Inderdaad. Daar is zonneschijn. Ook al zag ik geen enkele zonnestraal. Dit was zo’n klein momentje van geluk. Twee blije kids, fijne regen en zonneschijn!