Zo voelt het af en toe. Half Amerikaans, half Nederlands. Niet wij, nee hoor. Geloof dat je hier echt wat langer dan een paar maanden moet wonen wil je een beetje Amerikaans zijn. Maar ons leven wel. Dat heeft al wel een aardige mix. En Boaz’ leren ook.
Een van zijn eerste woordjes was ‘dog’. En nog geen twee weken geleden ‘waren’ alle dieren woefwoef. Maar er zit inmiddels aardig wat variatie in. Een hond: woefwoef. Alle vogels, eenden inclusief de badeend: kwakkwak. Schapen, koeien ed: bae.

Boaz gaat naast dierengeluiden steeds meer communiceren. Met woorden, met klanken, gebaren en bevelen (aan je arm trekken, je hand leiden naar dat wat je moet pakken/vasthouden). Zo is hij oa hard bezig met het leren toepassen van ‘ja’ knikken. Oke, echte gesprekken zijn er absoluut nog niet te voeren, maar hij is wel erg goed in grappen vertellen. Hij houdt dan een heel verhaal van allerlei woorden en klanken (die vast van alles betekenen, maar ik heb ze nog niet ontcijferd) en moet daarna heel hard lachen. Wij doen dan vrolijk mee.

Deze week zit Peter in Nederland. De grootste deel van de tijd met een paar collega’s in een belachelijk duur hotel in Amsterdam. Waar vandaag en morgen een conferentie wordt gehouden. En zaterdag en zondag reist hij Nederland door om wat familie en vrienden te bezoeken. Hij zijn wel allemaal flits-bezoekjes, want maandag stapt hij alweer op het vliegtuig om deze kant op te komen. Wat maar goed is ook. Want we missen hem best wel. Voor mij begint het met zo’n 7 maanden zwanger best zwaar te worden om dag en nacht voor Boaz te zorgen. En aan Boaz merk je ook wel dat hij het mist om ‘s avonds nog even met papa te spelen of ‘s ochtends door hem uit bed gehaald te worden en samen te ontbijten. Vanmiddag op weg naar de gym dacht hij ook even dat we Peter van z’n werk gingen halen ‘papa, papa?’.

Wel hebben we ter compensatie allerlei leuke dingen ingepland deze week. Zo zijn we maandag met Thea en Glenn naar het kindermuseum geweest waar muziek was en allemaal mooi speelgoed. En daarna hebben we zitten lunchen op een terrasje. Ook zijn we wezen eten bij Sam en Rik. Heb ik hier thuis meidenavondje gehouden incl film ‘Eat, pray, love’ (absoluut niet slecht gedaan, maar boek blijft duidelijk beter). Voor vrijdagavond werd ik uitgenodigd om mee uit te gaan naar een bandje en oppas werd er gelijk bij aangeboden. Daar zeggen we geen nee tegen. Van het weekend gaan we nog een mooi stuk natuur opzoeken. En dat naast onze andere dagelijkse bezigheden een aardig gevulde week.

Goed, zijn jullie weer een beetje op de hoogte en wordt het hier tijd om te gaan slapen. Welterusten!