Het gaat zo af en toe over leven in Nederland.

Bijvoorbeeld als ik Zarah aanmoedig om te leren fietsen. “In Nederland fietsen alle kinderen naar school.” En “als je daar met vriendjes speelt ga je soms samen op de fiets, het is dus wel leuk als je straks ook kan fietsen!” Dat hoef ik geen twee keer te zeggen. Als Nederlandse kinderen van een jaar of vier, vijf zelf kunnen fietsen, ja dan wil ze zeker niet achter blijven. Dus zet ze haar helm op en daar gaan we… of toch nog niet, een vraagje nog: “dragen kinderen in Nederland ook een helm als ze fietsen?”
Hmmm, dat weet ik eigenlijk niet. Dat gaan we checken.

Van de week tijdens de maaltijd vroegen we de kinderen, als we daar dan zouden wonen, in Nederland. Waar de mensen fietsen. En de kinderen ook. In wat voor huis zou je dan willen wonen?

Boaz wil graag een vrijstaand huis met drie woonlagen. Op de 1st level is de woonkamer, de keuken en waar we eten enzo. De 2nd level is voor spelen. De 3rd voor slapen. Er zijn zes slaapkamers. Zodat er meer dan genoeg is voor als: “people come to stay with us“.
Het huis staat aan een rivier. De rivier is breed genoeg voor een wegboot. En naast ons woont familie.

Zarah haar huis is pink. Het staat naast Boaz z’n huis. En heeft wel tien verdiepingen. En wel vijf slaapkamers en elke kamer heeft vijf bedden. (Waarna het hele huis vergeten wordt en er eerst uitgerekend moet worden hoeveel bedden dat wel niet geeft.) Dat is ideaal, want op die manier kan je elke dag ergens anders een sleepover doen met je broer en zus, zonder elke keer de matrassen heen en weer te slepen.

Nederland, het land waar sleepovers logeerpartijen heten. Waar second level de eerste verdieping is en pink vooral bekend staat als roze. Er is nog zoveel te leren.

Want hoe zit het nu met sneeuw? En de oceaan. Als er een oceaan tussen “dit land” en Nederland zit, die daar in de winter ijs wordt, maar hier niet…?

En mama ik weet dat ik niet mag storen tijdens de middagdut, maar euh… ik heb nog een “nederland-vraag”…

Ja, zo af en toe gaat het over Nederland.

Maar het meeste van de tijd vermaken we ons met zwemmen at the pool, of op de een heuse homemade water slide en met allerlei TV-series kijken (mijn vriendin blijft zeggen: de eerste zes weken met een baby is puur overleven, al kijken ze de hele dag tv! Ik denk dat het ook voor week zeven nog wel geldt..?!) met ijsjes eten, lego creaties maken en musea bezoeken. Verder zijn we druk met een baby voeden, chocola eten, voorbereiden voor school, zomeruitjes plannen en uitvoeren, onderuit gezakt op bed hangen, ondergepoept worden en kinderfeestjes organiseren.

Dus daarom bloggen we niet zo vaak.
We kletsen wel weer eens bij. Tegen de tijd dat er ook voor ons in Holland een huis staat.

Of misschien volgende week. Wie weet.

(Deze blog was niet bedoeld als nieuws op het verhuisfront, want dat is er niet. Er staat nog steeds Dec 1, 2016 als einddatum op ons VISA, het papierwerk voor verlenging tot het eind van het jaar is in gang gezet. We hebben nog geen vliegticket, of bestemming of plan. We zijn vooral gericht op vandaag en op een goede dag denken we na over de komende weken, op geweldige dag richten we ons zelfs een minuut of wat op de komende maanden. En als we teveel slaap hebben gehad plannen we voor de tijd “nadat ons VISA verloopt” Maar tja… dat komt dus nooit voor.
Dan weet je weer waar we ongeveer staan met dat hele gebeuren.)