Ik weet dat er onder jullie verschillende zijn die vol spanning zitten te wachten op de komst van #4, net als wij! Mogelijk dat je, voor de zoveelste keer, maar weer eens de website checkte om te zien of er al nieuws was… Nope.

Maar omdat ik je niet helemaal alleen wil laten zitten wachten heb ik vandaag maar een eerder geschreven schrijfsels van de plank getrokken als vermaak voor je. Ik heb gekozen voor een stuk over het huwelijk. Van de week vierden we dat we namelijk dat we 11 jaar getrouwd zijn 🙂 Yeah!
Dat deden we door met z’n allen naar een baseball game te gaan. Wat overigens nogal verschillend ervaren werd. Zo liet Boaz direct al weten dat hij graag weer een keer wil. Sophie daarintegen vroeg of we “please niet meer naar baseball gaan” en Zarah die had zoals gebruikelijk “gewoon veel vragen”.

Maar goed, hier het artikel dus. Over hoe het vinden van bugs met een white hat op de vriendschap in ons huwelijk verdiepte.

Dit is mijn lief, dit is mijn vriend.
de Bijbel ~ Hooglied 5:16

Hij kijkt me aan met sprekende ogen, zijn gezicht licht zowaar bijna op. Hij lijkt wel opgelucht, helemaal niet geschrokken, blij zelfs misschien? Opeens besef ik het… hij heeft het al die tijd geweten! Het was helemaal geen verrassing voor hem!

Weken, misschien zelfs maanden, had het me gekost. Eindelijk, eindelijk had ik de moed om dit diepe verlangen, ontstaan uit pijn, te delen met the husband. De gedachte over hoe kwetsbaar het me zou maken om hem dit te vertellen had me bij tijden misselijk gemaakt, bang. Ik had het uitgesteld. Om mezelf open te stellen en het met the husband te delen had een onhaalbare, zelfvernietigende daad geleken. En nu, nu ik eindelijk dat kwetsbaarheidsmonster heb durven te bevechten en het met the husband heb gedeeld, nu pas realiseer ik me dat hij er al lang bewust van was. Hij wist het al die tijd.

Er is het een en ander dat je moet weten over the husband. Hij is een software security researcher. Ook wel bekend als: hacker. Ook al is alles wat ik weet over zijn werk, zelfs na al die jaren huwelijk, nog steeds absoluut verwaarloosbaar, toch zal ik proberen iets uit te leggen over deze speciale soort.
Een hacker is op zoek naar een defect of een zwakte (een zogenaamde bug) in een stuk software. Als hij in staat is om die bug te gebruiken op een schadelijke wijze, dan wordt het een kwetsbaarheid genoemd. Er zijn twee soorten hackers: Black hats en white hats. De black hat hacker gebruikt zijn kennis om gegevens te vernietigen, te wijzigen of te stelen. Bijvoorbeeld om een computernetwerk onbruikbaar te maken. White hat hackers gebruiken hun inzicht op een verantwoordelijke wijze. Zoals het beschermen van hun klanten, hen te voorzien van een verhoogde veiligheid van hun computer en internetgebruik.

Inmiddels had ik dus dat kwetsbaarheidsmonster bevochten en me opengesteld. Om kwetsbaar te kunnen zijn, eerlijk en echt -broodnodige ingrediënten voor een intiem huwelijk!- moest ik kiezen om leugens in mijn leven te vervangen door de waarheid. Hier zijn vier van die waarheden waarvan ik hoop dat jij ze ook omarmt (hebt)!

1) Je man is niet op zoek naar perfectie, hij is op zoek naar jou!
Op het moment dat ik die blik in zijn ogen zag, de opluchting over zijn hele gezicht te lezen was, -zijn absolute liefde voor mij-, begonnen er wat puzzelstukjes op hun plek te vallen. Net zoals hij een stuk software bestudeert om het beter te leren kennen, zo verdiept the husband zich in mij! Hij vond sterke punten, maar ook een aantal bugs… En dat veranderde niets aan zijn liefde voor mij. Helemaal niets. Hoewel, op een onbegrijpelijke, geweldige manier is het er misschien krachtiger door geworden.

2) Mijn man is een white hat hacker, en die van jou waarschijnlijk ook!
The husband is dus een white hat hacker. En dat is niet toevallig. Hij maakte die keuze. Bewust.
The husband houdt van mij. Dat is niet toevallig. Hij heeft daarvoor gekozen. Bewust!
Hij kende dat verlangen, geworteld in pijn, al de hele tijd. Al voordat ik in staat was het met hem te delen. Hij had zijn kennis, die mij zeer kwetsbaar had gemaakt zonder dat ik het wist, niet gebruikt om schade aan te richten of me te breken. Hij had het op een verantwoordelijke, zorgzame en liefdevolle manier gebruikt.

3) Je man wil dat jij je kwetsbaarheden realiseert en deelt!
Als onderdeel van zijn werk laat the husband zijn klanten weten dat ze voorzichtig moeten zijn vanwege een bepaald probleem in een stuk software en helpt hij hen er bescherming voor te bouwen. Zodra de bescherming op zijn plek is, is er contact met de maker van het product, zodat het probleem kan worden opgelost. Het doel van the husband’s werk is om de computer van zijn klanten, hun netwerk en zelfs het internet een veilige, leefbare en werkbare plaats te maken.
Onze mannen zijn dus op zoek naar ons. Het verlangen van the husband voor mij is dat ik mijzelf met hem deel. Alles van mijzelf. Waarom keek the husband zo blij en opgelucht? Omdat hij nu wist dat ik me bewust was geworden van dit verlangen en deze pijn als deel van mezelf. De eerste stap om die kwetsbare bug in mij te beschermen! Zodra ik het begin met hem te delen, is hij in staat om me te helpen kijken naar de problemen, om manieren van bescherming te vinden, om te wijzen op mijn Maker, om Hem te vragen om het te fiksen. The husband’s wens voor mij is om veilig te zijn, voor mijn leven om veilig te zijn.

4) Kwetsbaarheid brengt de intimiteit die je zoekt!
Hoe had ik de leugen kunnen geloven dat the husband misbruik zou maken van de kennis die hij heeft van mijn fouten en zwakheden -mijn angsten, mijn tranen, mijn gedachten, mijn diepste en echtste passies en wensen- dat hij van mij zou stelen of zelfs delen van me zou vernietigen?
Nu ik mezelf begin te laten zien, krijgt hij ook de gebreken en de zwakheden te zien. Door de jaren heen leert hij me beter kennen en zal hij meer en meer kwetsbaarheden vinden. En dat is oké. Hij gebruikt die kennis op een constructieve en opbouwende wijze. En ik voel me verbonden met hem op een dieper niveau, een nieuwe manier, waarop we nooit eerder samen waren.

En nu is het de hoogste tijd om the husband een biertje te geven en naast hem op de bank te ploffen om onze favoriete show te kijken. Want, zelfs na al dit diepgaande kwetsbaarheid-gepraat, is dat toch hetgeen wat mijn vent uiteindelijk daadwerkelijk het gevoel van verbondenheid geeft. Simpelweg samenzijn.