Het is van dat weer dat de meeste Nederlanders direct in de auto springen naar het strand, in een zwembadje in de tuin hangen al genietend van een waterijsje of naar de mediamarkt rennen in de hoop dat er nog een portable airco verkrijgbaar is.

Het is hier fall break.

De kinderen zitten al weken te wachten en zoeken naar gekleurde blaadjes. Ik denk aan een goede stoofpot. En het verlangen naar een lange boswandeling met warme chocomelk toe heerst ook al een tijdje. Om dan bij thuiskomst poppetjes te maken van de gevonden kastanjes.
Ow, en een lekker warme, dikke, wintersoep…

Het is 35C graden.

De afgelopen dagen hebben we het ontweken. Door hutten te bouwen in de woonkamer. Ons binnen schuil te houden in een aquarium. Door de “grootste traintrack ever” te bouwen, uren te spelen op een binnen playscape. Of gewoon TV te kijken.

Maar het weer geeft het niet op. Dus pakken we nog maar weer eens een picnic in. En wat droge kleren voor de terugweg. En genieten we van de herfst. Texaanse herfst.

(toen ze daadwerkelijk het water ingingen was ik meer aant opletten dat Sophie nog terug kon komen zonder volledig kopje onder te gaan, dus daar hebben we even geen foto’s van)

Terwijl ik dit typ en op kijk naar de tuin zie ik een lizard lopen over het kussen van de bank.
De kinderen jumpen nog even op de trampoline. Op blote voeten, korte broek en mouwloos shirt. De airco slaat aan.

Die stoofpot stellen we nog maar even uit. Een frisse salade klinkt opeens heel aantrekkelijk.