Tijd om jullie weer eens een lesje ‘Amerikaanse gewoontes en gebruiken’ te geven. Je weet maar nooit wanneer je dat nog nodig hebt. Dit keer gaan we samen uiteten.

Vanaf de camping springen we in de auto, rijden we wat over ‘county roads’ tot we bij een dorpje komen met wat eetgelegenheden. Een italiaans restaurantje lijkt ons wel wat. Dus auto geparkeerd en naar binnen gegaan.

We worden netjes begroet door in dit geval de gastvrouw en naar onze tafel geleid. Direct rent ze weg om een kinderstoel voor Boaz te regelen en krijgen daarna de kaart onder de neus geduwd. Niets vreemds tot nu toe (behalve dan de 3 andere mensen die niets staan te doen bij de ingang c.q. kassa, maar tja, te veel mensen in dienst hebben ze hier echt overal dus daar kijken we niet meer van op. Al viel het ons hier wel op dat er een briefje op de deur hing: personeel gezocht. Wat zou je dan nog moeten doen? Er naast gaan staan uit je neus vreten?).

Dan komt, zoals je verwachten kunt de vraag: wat willen jullie drinken? Peter besteld een biertje. De serveerster moppeld iets voor mij onverstaanbaars. Ik zie Peter moeilijk kijken en hoor hem een sprite bestellen. Als ze even later weer weg is vraag ik: wat zei ze nou? It’s BYOB. Ah! BYOB, staat voor Bring Your Own Beer. Inderdaad. Je mag zelf je alcohol meenemen. De mensen die na ons binnenkomen hebben ook bijna allemaal een tasje mee waar duidelijk een fles wijn in zit. Uit de handtas van vrouwlief komt de kurkentrekker en de serveerster brengt een aantal wijnglazen. Proost! Prachtige oplossing toch als je geen vergunning hebt om alcohol te schenken… Peter vindt het alleen net iets te ver gaan om terug te lopen naar de auto waar de koelbox nog staat om daar een blikje (want glas was op de camping niet toegestaan) bier uit te halen.

Omdat het al wat later is en Boaz behoorlijk honger heeft en wij ook wel wat lusten bestellen we vast een kindermenu en een stokbroodje voor onszelf. Zodra dat klaar is wordt dat gebracht. In tussentijd hebben we ook ons hoofdgerecht besteld. Op de menukaart is te lezen dat daarbij sla en wat brood wordt geserveerd. Nog voor ons stokbrood wordt geserveerd staat de salade (waarvan je zelf de dressing moet kiezen, want je moet hier altijd 3000 keuzes maken!) al op tafel. We kijken even af bij de buren en zien dat die de salade eerst op eten en daarna het hoofdgerecht geserveerd krijgen. Hoezo ‘served with salad and bread’? Maar we hebben de sla nog niet op (laat staan ons stokbrood dat we als voorgerecht hadden) of ons hoofdgerecht wordt geserveerd. De tafel staat overvol! Duidelijk de tactiek van: is het klaar in de keuken dan kan het naar tafel, we wachten niet op de klant…

Ondertussen komen er maar klanten binnenkomen met flessen wijn, zelfs een met een koelbox. En staan vanaf de ingang drie medewerkers ons te bekijken. Komt de serveerster ongeveer elke 3 minuten vragen of alles naar wens is. Wordt ons drinken netjes bijgevuld (wordt niet eens gevraagd, is hier de normaalste zaak van de wereld. Water krijg je ook altijd en wordt de hele maaltijd lang netjes bijgevuld). En is Boaz heerlijk aan het eten van wat brood en frietjes en vooral andere mensen aan het kijken. Genoeg te zien! Ow en frietjes dippen in de ketchup, want zo doen papa en mama het ook. Maar denk maar niet dat hij het dan nog op eet! De ‘gedoopte’ frietjes krijgen wij te eten.

Nog wat heel normale zaken bij het uit eten in Amerika:
Hoe eerder je als klant weer weg bent, hoe eerder er weer nieuwe mensen op je plek kunnen zitten. Uit eten is hier veel gebruikelijker dan in Nederland en niet een avondvullende bezigheid, bijna meer een noodzaak.
Is je bord leeg? Dan wordt deze weggehaald. Het is hier niet netjes als je bord lang leeg voor je staat, dan is de service slecht. Terwijl in Nederland het niet netjes is om het ene bord vast weg te halen als de andere persoon nog aan het eten is.
En dan de fooi. Beoordeel je in Nederland eerst de service, het eten en de hele ambiance voordat je bepaald of en zoja hoeveel fooi je geeft. Hier betaal je, hoe beroerd het ook was, minstens 15%, maar het liefst 20% fooi. Anders ben je wel een heel onbeschofte gast.

Na lekker gegeten te hebben en als we behoorlijk vol zitten rijden we weer terug naar de camping. Genoeg cultuur en gewoontes voor vandaag. En: tijd voor een biertje!