kam·pe·ren -peerde, h gekampeerd in tent, camper of caravan overnachten

Dat is wat we deden. Overnachten. Van slapen kwam wat minder.

Vooral de eerste nacht was even wennen. Stel je voor je hebt 1,5 jaar lang in een gewoon ledikantje geslapen. Heerlijk zacht en in een (redelijk) donkere ruimte. Dan eens hier en dan eens daar, maar altijd een behoorlijk bedje. En dan opeens leggen je ouders je in een tent. Niet zo’n kleine die wel wat weg heeft van je ledikantje omdat het ook lekker zacht is en lekker afgeschermd dus veilig. Nee, een hele grote. En als je omhoog kijkt zie je gewoon de bomen! En je slaapt niet eens in een bedje, maar op een klein matrasje… Dan kies je toch zelf ook voor het grote matras dat er naast ligt en om lekker naar buiten te kijken en de tent te verkennen? Ik wel 🙂

Tja, en als je dan ook nog op een camping staat waar andere mensen tot heel erg laat een hoop gezelligheid hebben met het nodige lawaai erbij en dan om half 7 de vogeltjes alweer fluiten en doen en het echt licht is, tja, dan heb je niet heel veel slaap gehad. Maar gelukkig wel een hoop gezonde buitenlucht…

De tweede nacht was al meer slapend overnachten. We hadden de tent wat omgebouwd en Boaz z’n campingbedje toch maar opgezet. En dat werkte beter.
Tenten hierlijken op de binnententen zoals we ze in Nederland kennen. Je hebt wel een ‘buitentent’, die heet rainfly. Dus inderdaad, voor als het regent. Dat de tent zo open is is erg prettig zodat er wat wind door kan waaien, anders wordt het echt te warm!

De camping waar we stonden was fijn. Hoge bomen, veel schaduw, een meer/rivier om te zwemmen. Maar geen trails in de buurt -niet dat we veel energie hadden voor een wandeling- en de mensen die er verder stonden kwamen duidelijk voor het zwemmen en minder voor de rust. Van onze vakantie in 2008 hadden we natuurlijk alleen de meest idyllische plekjes onthouden. En tja, dan was deze camping wel even wennen, niet die stilte en sereniteit die we gehoopt hadden.

En de evaluatie?
Het was heerlijk om even paar dagen buiten te leven. Boaz genoot optimaal van lekker in het water hangen tegen mama aan (vind water zelfs zo interessant en leuk nu dat hij vanochtend als ik hem gelaten had was gaan badderen in een kleine regenplas die er lag). De pannenkoekjes als ontbijt gebakken door Peter waren erg lekker en voedzaam. Buitenleven is fijner op de camping en in de schaduw van bomen dan in onze eigen achtertuin.
Maar slapen in een tent, op een luchtbed in de warme lucht met prikbeesten en mieren, daar is vooral Peter niet zo van gediend. Ach, we zullen zien. De komende maanden zal het er toch niet meer van komen. En daarna gaan we een heerlijke herfst tegemoet. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Nu zijn we weer thuis. Maar gelukkig hebben we de foto’s nog. Zie het tabblad ‘foto’s’, mapje camperen juni ’11. En thuis hebben we eerst de hele slaapkamer op de kop gezet. Want meneer-bug was er weer… En dit keer liet hij zich niet zomaar vangen in een glas. Dus met glas, boeken -om dan maar te meppen- en stofzuiger -als laatste redmiddel- door de kamer, terwijl ondertussen het bed wordt verplaatst, onee, toch maar weer de andere kant op, kastjes aan de kant, troep van de grond, onee toch weer daar heen. Zag jij em gaan? Waar zit ie nu. Ah, daar ging ie. Maar uiteindelijk hadden we ‘em te pakken. Als het goed is verblijft hij nu in de garage of buiten. We zullen zien wanneer hij zich weer laat zien…

Maar op de camping of thuis. Vieze beesten heb je dus overal.