Elke zomer hing bij mijn ouders de muur vol met kaartjes van familie en vrienden die op vakantie waren. Ansichten uit Zuid-Frankrijk en van Terschelling. Mooie plaatjes van bergen -iets wat ik als ik kind nog nooit gezien had- uit Zwitserland en Oostenrijk. Mijn ouders stuurden op hun beurt weer kaartjes met een kasteel erop, eentje die we bezichtigd hadden tijdens ons verblijf in Duitsland, of eentje uit met “groetjes uit Drente” als we de vierdaagse fietsten.
Hier is onze versie van het gna-gna wij zijn lekker op vakantie en jullie lekker niet-kaartje (zoals Peter ze pleegt te noemen). Groetjes uit Port Aransas.
niet op de foto:
– de kinderen die midden in de nacht wakker werden
– de miljoenen muggen die ons bleven opzoeken (en de onttelbare muggenbulten waar we nu nog mee zitten)
– dat er eentje het zwembad eigenlijk leuker vond dan het strand (ook al hebben we ook een zwembad in de wijk waar we wonen en hoeven we daarvoor dus niet perse op vakantie)
– dat sommigen de golven en de nattigheid eigenlijk niet echt wat vonden
… en alle andere dingen die iedereen op vakantie mee maakt en niet foto-geniek zijn, want wees eerlijk, de kaartjes vertellen echt alleen maar het leukste deel!
Aha, ik vond je vorige blog al zo mysterieus en tegelijk jaloersmakend 😉 Bedankt voor het kaartje!