Zo, dat vieze woord is eruit.
Want wees eerlijk, ergens heeft dat hele woord, homeschooling, toch nog wel een smoezelige smaak. Hier een filmpje waar m’n zus me ooit op wees, om het hele thuisonderwijs nog even een erger stigma te geven.

Regelmatig krijg ik de vraag of ik mijn kinderen ‘homeschool’. Ik schijn zoiets op mijn voorhoofd te hebben staan. Ofzo.
Ergens is het raar dat ik die vraag krijg. Onze kinderen zijn nog niet eens in de schoolleeftijd. Aan de andere kant is het redelijk logisch. De meeste kinderen van Boaz en Zarahs leeftijd gaan twee of meerdere dagen per week naar “school”: pre-school of mothers day out (vergelijkbaar met peuterspeelzaal). Daarnaast hebben we toevallig een zoon die ontzettend graag wil leren. Ik denk dat als je hem zou vragen wat zijn hobby is, dat hij zou antwoorden: dingen leren.
Mama, hoe moet je jojo-en? Papa, wil je me laten zien hoe je een beer moet vouwen? Hoe wordt eten poep? Hoe komen ongezonde dingen uit je lijf? Hoe wordt water schoon gemaakt? Ik wil graag leren hoe papier gemaakt wordt. Wat is de grootste planeet en hoe ziet die er uit?
Serieus, ik verzin het niet, dat zijn heel gewone opmerkingen van Boaz. Hij vraagt het niet om even iets te vragen te hebben en snel een antwoord te krijgen, nee, hij wil het ook echt leren. Slaat het dan op in z’n geheugen en meld: ik heb weer wat nieuws geleerd. Ik weet nu…
En dus zoeken we elke keer een bijpassend filmpje. Gaan we naar de bieb voor boeken met informatie of maken we er een werkje over. Het lijkt haast wel school…
Zo maakten we de planeten. Al doen we daar dan wel vijf maanden over, van het kopen van de materialen tot het uiteindelijke eindproduct ophangen. Dus dat hele home-scholen… Weet niet of ze dan ooit leren lezen. Laat staan rekenen. De geschiedenis? Ik denk dat ze bij de tijd dat ze 15 zijn nog niet weten wat dat woord betekent…

Dit najaar zullen we moeten nadenken over een schoolkeuze voor Boaz. In deze en een vervolg blog willen we je een beetje inzicht geven in wat dat betekent. En de titel (en het filmpje) heb ik gekozen om je aandacht te wekken 🙂 Het zegt niets over onze uiteindelijke keuze (waar ik zelf ook erg benieuwd naar ben!).

Laten we beginnen met wat feitjes en weetjes.

In Amerika ga je naar school de september nádat je vijf wordt. Elk kind start dus op dezelfde tijd op de basisschool, namelijk aan het begin van het nieuwe schooljaar. Maar niet elk kind is dan even oud. Sommigen zijn al bijna zes (of al een aantal maanden zes als ouders hebben besloten dat ze hun kind nog een jaar langer thuis houden, wat steeds regelmatiger gebeurd, vooral voor jongens) en anderen zijn net vijf. Als wij ons netjes ‘aan de regeltjes houden’ zal Boaz 5 jaar en 9 maanden zijn als hij begint in Kindergarten. Terwijl Zarah zal beginnen als ze 5 jaar en 1 maand is.

Je begint op Elementary school, die bestaat uit Kindergarten, Grade 1, 2, 3, 4 and Grade 5.
Daarna is het tijd voor Middle school, waar je grade 6, 7 and 8 voltooid. Om daarna naar High school te vertrekken waar je nog 4 jaar wordt onderwezen, grade 9-12. (Deze verdeling is gedeelte afhankelijk van de staat waar je woont, voor een visueel overzicht zie het diagram aan het einde van deze blog.) Kindergarten tot en met grade 12 is allemaal het zelfde niveau. Er is (ook in de latere jaren) geen onderverdeling zoals we die vanuit Nederland kennen (mavo, havo, vwo etc).
Iedereen die daarna doorstudeert gaat naar college of university. Een korte en vrij simplistische uitleg daarover vind je hier.

Nu hebben we in de afgelopen jaren dat we hier wonen al best het een en ander geleerd. En in het voorjaar hebben Peter en ik zelfs een panel bijgewoond waarin ouders, die net een paar stappen ahead of us zijn vertelden over de keuze die zij hadden gemaakt voor hun kinderen.

In dat panel zaten ouders met kinderen in public school, private school, en ouders die hun kinderen thuis onderwijs geven.

Klinkt vrij overzichtelijk: Public, private of home-schooling.
Maar dat is niet het hele verhaal. En dus gaan we nog even op verder onderzoek uit. We lezen nog wat verder, vragen hier en daar wat rond en komende binnenkort terug met een vervolg blog om ook jullie op de hoogte te stellen.
Helaas is dat wel pas nadat we zelf een oerwoud aan informatie hebben doorgespit.
Gelukkig hoorde ik van de week dat kindergarten in Texas niet eens een verplicht onderdeel is. We kunnen er dus altijd nog een jaartje langer over doen om een keuze te maken…