Ik heb er een paar voor jullie bij elkaar gesprokkeld van de afgelopen dagen. Have fun!

Al rennend door de tuin, het huis of half uit de winkelkar hangend:
“Superhero to the rescue!”

We zitten aan tafel voor het ontbijt. Net als altijd met al zijn vragen komt ook deze uit het niets:
“Papa en mama, maken jullie wel eens ruzie?”
En tja, dan moeten wij bekennen dat wij ook wel eens ruzie maken. Net als hij wel eens ruzie maakt met zijn vrienden, maar dan nog steeds van hen houdt. We leggen uit dat we het dan ook weer goed maken.
Je ziet hem denken aan zijn ruzies met zijn vrienden of met Zarah. Aan het goed maken. En aan hoe lief en meegaand ze daarna altijd gelijk zijn. Hoe ze altijd met hun stuffed animals komen aanslepen zodra ze de ander onrecht hebben aangedaan of de ander pijn heeft. Z’n gedachten gaan terug naar onze ruzies en goed maken:
“Met jullie knuffels?”

“Op zondag denk ik altijd na over één ding van God.”
“Oja, wat denk je dan aan?”
“Aan dat God je beter kan maken.”
“En wat nog meer?”
“Niks, ik denk maar één ding elke zondag!”

“Mama, ik ga iets grappigs zeggen…”
oke
“koekworm”

We zitten in de auto. Opeens klinkt het van achterin: “Ik wil graag weer een baby zijn.”
Mijn eerste reactie is afwijzend, dat kan natuurlijk niet. Maar dan bedenk ik dat er mogelijk wat achter zit, dus begin te vragen.
Boaz wil graag weer leren kruipen en heeft ook al een oplossing voor het probleem dat hij al vier is en groot. “Dan gaan we gewoon naar waar jij Sophie hebt gekregen en die kunnen mij wel weer terug stoppen in je buik…”
Euhm…
Nadat ik heb uitgelegd dat de babydokter niet kan zorgen dat er een baby in je buik groeit (IVF e.d. hebben we nog maar even buiten beschouwing gelaten), maar alleen helpt als de baby wordt geboren leg ik hem uit dat als hij graag wil knuffelen als een baby dat hij dat best mag. Dat hij zoveel bij me mag zitten als hij wil en dat ik hem ook wel wil voeren als hij wil.
Als ik het er met een paar andere moeders over heb zeggen die ook gelijk: “hij wil gewoon meer knuffelen!”
Later blijkt hij her er over te hebben gehad met Peter, die iets heel anders concludeerd: “Hij vindt de ontwikkeling die hij bij Sophie ziet reuze interessant, maar ziet van zichzelf niet wat hij allemaal leert. Hij wil weer baby zijn en leren kruipen, zodat hij z’n eigen ontwikkeling kan zien.”
Boaz houdt enorm van knuffelen en aanraken, maar deze uitleg klinkt wat mij betreft inderdaad veel meer als Boaz-logica.

“Toen het nacht was ging ik over een bad dream denken.”
Oja? Waar ging het over?
“Over een vliegtuig.”
Wat was er dan bad aan?
Hard lachend: “omdat ze allemaal ruzie gingen maken…” haha

Ik was scary omdat ik dacht dat er iemand aankwam.

B: I am a dinosaur
Z: Which one?
B: A tiny …, euh… Mam, which dinosaurs zijn er allemaal?
Nadat we wat opties hebben overwogen kiest Boaz er eentje.
B: boom, boom, I am a dinosaur! And I am gonna eat all people!
Ik hoor wat eet geluiden. En af en toe kijkt hij iemand aan en roept: You too! Zarah, Sophie, hmm, all gone!
B: And you too! And now you can eat the food insight my tummy.
Z: yeah! Dinner!