Op zaterdag was het druk in de winkels met mensen die insloegen op de ‘back-to-school-sale‘.
Op zondagmiddag zat Peter met Boaz en Zarah football te kijken.
Op maandagmiddag gingen we naar het zwembad en waren we (op de lifeguard na) de enigen daar.
Op dinsdagochtend  gingen we niet naar de reguliere muziekles, want die is afgelopen.
Op woensdagochtend gaan we naar de kerk voor de voorbereiding voor de bijbelstudie die volgende week weer begint.
Op donderdag weet ik zeker dat we meerdere schoolbussen zien.
Op vrijdag staat, net als de rest van de week al zo is, het einde van de straat vol met auto’s van mensen die daar naar school gaan.

Met andere woorden: de zomer is weer voorbij.
Het feest is weer over. Er moet weer gewerkt worden.

Tenminste. Door alle leraren en studenten. Door hen moet er hard gewerkt worden. Ik heb diep respect voor Nederlandse leerkrachten en ook voor de kinderen die daar naar school gaan. Voor de leerkrachten en leerlingen hier komt daar nog een laagje extra bij. Neem alleen al de schooltijden: 7.30 beginnen… (Al hebben de leerkrachten hier wel meer vrije dagen.)

Voor Boaz en Zarah is het feest nog niet over. Wij gaan gewoon door waar we gebleven waren. Lekker vaak naar het zwembad -even het nieuwe  schedule uit ons hoofd leren-, met vriendjes spelen -wordt wat meer plannen omdat sommigen van hen wel naar school gaan-, naar de muziekles -er begint gewoon weer een nieuwe serie- en bovenal: fijn alles ontdekken en lekker gek doen.

Tja, en voor Peter? Daar begint het feest nu voor. Zomer voorbij betekent weer een reeks aan holidays (landelijke vrije dagen). Beginnend met 3 september. Labor day (klinkt wat tegenstrijdig vind je niet?). Een lekker lang weekend met elkaar.

Zomer voorbij betekent ook hoogtijd om wat nieuwe kleren in te slaan (al is dat meer voor ons bezoek aan Nederland, dan dat we dat hier nu al nodig hebben). Dichte schoenen en wat warmers dan korte broeken en t-shirts. Vanmiddag zijn we op jacht geweest. Toen Peter thuis kwam van het werk moest de buit natuurlijk geshowd worden. Nadat Boaz z’n schoenen had laten zien trok Peter nog meer uit de tas en vroeg aan hem: “Wat is dit dan?” Waarop hij blij antwoorde: “Een jurk voor Boaz!”. Die arme jongen kan er ook niks aan doen dat hij geen idee heeft wat een trui is…