Een paar momenten uit onze week:

Donderdag een spannende dag voor Peter en mij. We gingen theorie en praktijk examen doen voor ons rijbewijs. Na 26 vragen (waarvan we beiden ruim 80% goed hadden, 70 is minimum) was de theorie al klaar. Ik had minstens 2 fouten vanwege de taal, 2 omdat ik niet wist hoe duur de boetes zijn en de rest? Te makkelijk om fout te doen. Je moet even weten dat gele borden advies/waarschuwing zijn en wit met zwart de regels. Onthoud dat en probeer dan onderstaande 2 vragen te beantwoorden. Als die lukken kun je met 2 vingers in je neus het theorie examen hier halen.

Wat moet je hier doen?
1) je moet links
2) je moet rechts
3) afremmen want er komt een scherpe bocht naar rechts
4) je mag alleen rechtdoor

Wat moet je hier doen?
1) direct stoppen
2) nooit stoppen
3) alleen stoppen als je een noodgeval hebt

‘s Middags konden we op voor ons praktijkexamen. We konden op het score formulier zien waar ze op scoorden. Per handeling (varierend van inparkeren, twee handen aan het stuur en remmen tot gebruik van lichten) kon je maximaal 3 punten aftrek krijgen. Je mag een maximum van 30 punten aftrek hebben. Peter kwam op 15 en ik op 10. Deels waren dat dingen die we in NL juist aangeleerd hebben gekregen (laten zien dat je durft te rijden, dus 31 waar je 30 mag. 1 hand op het stuur en 1 achter de bijrijder bij achteruit rijden enz.).
Maar naar twee avonden hard studeren -Peter- op de theorie (niet nodig dus!), jaren rijervaring, met je eigen auto naar de examinator rijden (en in je eigen auto afrijden!) en uren wachten hebben we ze dan: 2 texaanse rijbewijzen!
Best eng om te bedenken dat al die anderen op de weg dus nooit echt rijles hebben gehad (vanaf je 15e mag je dat krijgen van je ouders en vinden die dat je mag afrijden, dan mag je je examen doen). En dus ook geslaagd zijn zonder de theorie te kennen, zonder de snelweg op te zijn geweest met afrijden, zonder… Gewoon door te weten hoe je gas moet geven en remmen. Want schakelen is er niet eens bij met al die automaten hier! Gelukkig koste het hele verhaal dan ook maar $25,-.

Verder deze week: Boaz heeft echte schoenen. Zaterdagochtend wij met z’n drieen in de auto op weg naar de Anderson Lane, dat weten we wel waar dat is… Behalve dat we naar Anderson Mill reden… Tegen de tijd dat we wel waren waar we moesten zijn sliep Boaz, dus eerst weer terug naar huis. ‘s Middags nieuwe poging. Na nog geen 5 minuten in de winkel had Boaz twee prachtige, degelijke, beige schoenen aan z’n voeten. Hij is er reuze trots op. Hij liet ze vanochtend zelfs aan de mevrouw in de winkel zien 😉

Zondag. Op de bank. Boekje. Kopje thee. Niks. Voor het eerst sinds zeker 3 maanden een dag helemaal niets. Geen telefoon, geen mail, geen regeldingen, geen werk, nergens heen, geen boodschappen, geen nieuwe dingen ontdekken. Even helemaal niets. Wat was dat fijn! En wat waren we daar aan toe. Met dank aan de regen en een hele moeie Boaz. Want anders hadden we toch de wandeling gemaakt die we gepland hadden en waren we eerst naar de kerk gegaan.

Niets is zo smerig als stokbrood na een week wintersporten. Niets is zo lekker als stokbrood na twee maanden zonder (fatsoenlijk) brood. Dus ik geniet nu heerlijk van een stokbroodje kruidenboter, terwijl Boaz de keukenkastjes volstopt met Duplo.

Ow, en ik heb ketjap en de juiste kruiden gevonden (chinese toko) dus vanavond pindasaus! Yeh! 🙂